نقش امریکا در کاربرد سلاح های کیمیاوی توسط صدام حسین
- رده: مقالات
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در جمعه، 08 سنبله 1392
دیدار دونالد رامسفلد با صدام حسین در جریان جنگ ایران و عراق به تاریخ ۲۰ دسامبر ۱۹۸۳ در جهت ادامه روابط دوستانه دو کشور و ارسال تجهیزات به عراق.
این روز ها سروصدای امریکا و غرب بالاست که گویا از استفاده سلاح های کیمیاوی در سوریه نگران اند و به این علت حتی آمادگی می‌گیرند که به آن کشور لشکرکشی نمایند چون این «ظلم» را که «مغایر قوانین بین‌المللی» است برداشت نمی‌توانند! با شنیدن این «ابراز نگرانی» های یک رژیم خونخوار، انسان مالامال از تنفر می‌گردد. سیستمی که جز تجاوز، کشتار، بمباردمان، ویرانی و جنگ افروزی در سرشتش ندارد با دیده‌درآیی خاص برای مردم بینوای سوریه اشک تمساح می‌ریزد درحالیکه خود برای منافع منطقوی‌اش بر آتش تخاصم در آنکشور پترول می‌پاشد. این عمل امریکا همان ضرب‌المثل مشهور را به یاد می‌آورد که «دیگ به دیگدان می‌گوید رویت سیاه.»
درحالیکه چانه زنی های امریکا در باره احتمال استفاده رژیم بشاراسد از سلاح های کیمیاوی جریان دارد، نشریه «فارین پالیسی» به تاریخ ٢٦ اگست ٢٠١٣ اسناد محرم «سی.آی.ای» را به نشر رسانیده فاش نمود که باوجود داشتن اطلاعات دقیق از احتمال استفاده سلاح های کیمیاوی توسط صدام حسین در جنگ ایران – عراق، دولت امریکا در دهه هشتاد میلادی به کمک هایش به رژیم بعث عراق ادامه داد که در نتیجه استفاده سلاح های کیمیاوی در برابر ایران و مناطق کردنشین هزاران تن بیگناه قتل عام گردیدند.
به گواهی دهها سندی که تازه از آرشیو های محرم سی.آی.آی بیرون برآمده اند در آنزمان امریکا عکسهای ماهوار‌ه‌ای را که نشان دهنده موقعیت عساکر ایرانی بود در اختیار نظامیان عراقی قرار می‌داد با آنکه می‌دانست این مناطق مورد حمله کیمیاوی قرار خواهند گرفت. اردوی صدام با استفاده از این نقشه ها و استعمال گاز ها خطرناک سارین، وی ایکس، تابون و خردل توانست خمینی را وادار به نوشیدن «جام زهر» نماید.
ارتش عراق در سال ١٩٨٨ با حمله گاز سمی بر منطقه کردنشین موسوم به «حلبچه» فاجعه بزرگ انسانی آفرید که در نتیجه بیش از ٥٠٠٠ مرد، زن، طفل، پیر و جوان کشته شدند.
مقامات امریکایی همواره از موجودیت سلاح های کیمیاوی نزد رژیم صدام اظهار بی‌خبری می‌کردند و در شورای امنیت نیز چندین قطعنامه در محکومیت عراق بخاطر استفاده از گازهای کشنده را وتو کردند. ولی «ریک فرانکونا» سرباز بازنشسته نیروهای هوایی امریکا که در سال ١٩٨٨ در عراق ماموریت داشت می‌گوید:
«عراقی‌ها هیچ وقت به ما نگفتند که می‌خواهند از گاز اعصاب استفاده کنند. لازم نبود بگویند. ما از قبل می‌دانستیم.»
به گزارش «فارین پالیسی» فرانکونا که خود یک کارشناس امور نظامی است و مدت زیادی در آژانس امنیت ملی و آژانس اطلاعات دفاعی امریکا وظیفه اجرا کرده می‌گوید اولین بار در سال ١٩٨٤ که در اردن بود از سلاح کیمیاوی عراق خبر شد. «خبرهایی که به ما رسیده بود به وضاحت نشان می‌داد که عراقی ها از ماده کیمیاوی تابون استفاده می‌کنند.»
ویلیام کیسی رئیس «سیا» بین سالهای ١٩٨١ الی ١٩٨٧ می‌گوید که از محل تولید گاز خردل در عراق خبر داشت و این را هم می‌دانست که عراق از ایتالیا بخاطر تولید گاز اعصاب و خردل مواد لازم می‌خرد. او می‌افزاید که ما در جریان بودیم که عراق اسلحه کیمیاوی را در جنگ ایران استفاده خواهد کرد ولی هدف رئیس جمهور ریگان شکست ایران بود به هر قیمت.
آژانس خبری «یونایتید پرس» پس از دستگیری صدام در گزارشی می‌نویسد:
«این حقیقت نیز اکنون آشکار شده است که برنامه‌های کیمیایی و میکروبی صدام در دههٔ ۸۰ میلادی بدون حمایت امریکا ممکن نبوده است.»
نشریه از زبان پیتر گالبری عضو سابق سنای امریکا چنین نقل می‌کند:
«حقیقت این است که هر گاه عراق قوانین بین‌المللی را نقض می‌کرد و از سلاح‌های کشتار جمعی استفاده می‌کرد بیش از پیش کمک‌ها و حمایت مالی و سیاسی از امریکا دریافت می‌کرد.»
او می‌افزاید:
«قطعا ما بر رفتار صدام تاثیر داشتیم زیرا او را به این باور رسانیده بودیم که بسیار مهم است که به علت قتل‌هایی که داخل کشور خود انجام می‌دهد، تحت تعقیب قرار نگیرد.»
امریکا که امروز گویا از روی «بشردوستی» در مورد استفاده اسلحه کیمیاوی در سوریه «ابراز نگرانی» دارد، وقتی صدام حسین بیش از صدهزار تن از مردم مظلوم کردستان را قتل عام نمود کاخ سفید و پنتاگون از آن لذت میبردند.
نشریه «فارن پالیسی» به تاریخ ٦ مارچ ٢٠٠٣ از روزنامه «گاردین» نقل کرده بود که در سال ١٩٨٥ بریتانیا یک مرکز بزرگ به نام «فلوجه ٢» در عراق بنا کرد که در آن گاز خردل و گاز اعصاب به پیمانه وسیع تولید می‌شد.
ارتش عراق در سال ١٩٨٨ با حمله گاز سمی بر منطقه کردنشین موسوم به «حلبچه» فاجعه بزرگ انسانی آفرید که در نتیجه بیش از ٥٠٠٠ مرد، زن، طفل، پیر و جوان کشته شدند. ولی امریکا که امروز گویا از روی «بشردوستی» در مورد استفاده اسلحه کیمیاوی در سوریه «ابراز نگرانی» دارد و حتی گزینه نظامی را برای مهار آن پیشنهاد می‌کند، در آنزمان که جهان خون می‌گریست، کاخ سفید و پنتاگون نشینان از کشتارهای جمعی رژیم صدام لذت و منفعت میبردند.
وقتی صدام حسین بیش از صدهزار تن از مردم مظلوم کردستان را قتل عام نمود، امریکا خاموشی تمام اختیار نمود و برایش مسئله نبود، ولی بعد که منافع اقتصادی و استراتژیکش اقتضا نمود، به بهانه موجودیت «سلاح های کشتار» در عراق، رژیم صدام را ساقط و او را با چند تن از همراهانش فوری اعدام نمود تا رسوایی های بیشتر امریکا و متحدان غربیش به بیرون درز نکند.
سند محرم سی.آی.ای فاش ساخت که امریکا از استفاده سلاح کیمیاوی توسط عراق بر ایران خبر داشت ولی با آن هم به کمک هایش به رژیم بعث ادامه داد.
کشور های استعماری تنها زمانی به «حقوق بشر» و «عدالت» دلچسبی دارند که آنرا بهانه مناسبی برای پیشبرد سیاست های جنگ طلبانه و چپاولگرانه خود تشخیص دهند، اما برای هر فرد آگاه روشن است که اینان خود ناقضان اصلی حقوق بشر در سطح جهان بوده تمامی فجایع جهان در شیطان صفتی و دست اندازی های زورگویانه آنان ریشه دارند.
مردم سوریه که از یکسو بین دو جناح تا مغز استخوان مرتجع و جنایتکار گیر افتاده اند، از سویی هم مورد سوءاستفاده رذیلانه امریکا و غرب قرار دارند که در نتیجه مداخلات و چاکرپروری آنان آنکشور روزتاروز عمیقتر بسوی تباهی کشانیده می‌شود. هرگونه مداخله نظامی غرب، نه تنها سوریه بلکه کل منطقه را به سوی آشوب و بی‌ثباتی خواهد کشانید.
