سکوت نوکران امریکا و اسراییل در برابر قتل‌عام غزه
- رده: مقالات
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در دوشنبه، 27 قوس 1402
با حمله رژیم صهیونیستی بر فلسطین و قتل‌عام صدها طفل و زن و مرد و بمباردمان خانه‌ها و شفاخانه‌ها، از سنگ و کلوخ به شمول سرمنشی سازمان ملل (که این سازمان در حقیقت نقش تطهیرکننده جنایات امریکا را دارد) صدا برآمد و این حملات وحشیانه را محکوم نمودند ولی مزدورکان و جاسوسان افغان امریکا که همیش چشم طمع به سوی آن کشور داشته و یگانه امید شان بخاطر برگشت به قدرت است؛ با بی‌شرمی چنان سکوت کردند که گویا هیچ اتفاقی نیفتاده باشد.
گرچه توقع دفاع از ایستادگی درخشان مردم فلسطین از افراد و گرو‌ه‌هایی که سالیان سال لگام شان به دست امریکا و اسراییل بوده، بیهوده است ولی باز هم نیاز است که نقاب ملی و مذهبی و اسلامی این شیادان و تیکه‌داران قومی دریده شود تا مردم دیگر فریب این سی‌آی‌ای و موساد زادگان را نخورند. در مورد روابط امیر مفلوک حزب اسلامی، راکتیار با اسراییل قبلا هم در نوشته «وقتی اسراییل به کمک حزب اسلامی گلبدین شتافت» (۲ حوت ۱۳۹۵) آمده بود که:
«چارلی ویلسون، یک عضو کانگرس از تگزاس که شدید حامی اسراییل بود، به مثابه یک دلال اسلحه اسراییلی با رهبر پاکستان ضیاءالحق و گلبدین حکمتیار به توافق رسید که تسلیحات اسراییل را (که از سازمان آزادیبخش فلسطین در لبنان ضبط کرده است) بدست آورده، بوسیله اسراییلی‌ها به مجاهدین حزب اسلامی تمرینات نظامی داده شود.... رابط اسراییل با چارلی ویلسون، زیفی ریفا، رییس دفتر واشنگتن سازمان استخبارات اسراییل (موساد) بود.
درحالیکه اجنت های استخبارات نظامی اسراییل مصروف آموزش گروه او بودند، تا ۱۹۸۴ گلبدین روابط نزدیکی با اسامه بن لادن برقرار نموده بود و همزمان از سی.آی.ای و آی.اس.آی کمک دریافت می‌نمود.»
برنار آنری لوی از مهره‌های رژیم جنایتکار اسراییل است. وی از براندازی و قتل معمرقذافی حمایت کرد؛ با بارزانی‌ها که دستپرورده اسراییل اند روابط نزدیک برقرار نمود؛ از جدایی سودان جنوبی و حمله نظامی بر دارفور پشتیبانی کرد؛ از مخالفان دولت سوریه (داعشی‌ها) حمایت نمود و... در پس تمامی جنگ‌های جنایتکارانه از افغانستان گرفته تا عراق و یمن و اوکراین و... به نحوی مستقیما دخیل بوده است.
در میان سران تنظیمی این تنها راکتیار نبود که با اسراییل روابط داشت. احمد شاه مسعود (قهرمان جنایتکاران) نیز از طریق برنار-آنری لوی جاسوس چندجانبه اسراییل و فرانسه از آن کشورها کمک دریافت می‌کرد. مهره اسراییل بودن برنار بر هیچ کس پوشیده نیست. او مقاله‌ای در «مجله تبلت» (۲۰ مارچ ۲۰۲۳) را با این جمله آغاز می‌کند: «من عاشق اسراییل‌ام... از روز اول، درست پس از جنگ ۱۹۶۷، زمانی که این سرزمین ناشناخته را کشف کردم، آن را دوست داشتم...»
در زندگینامه رسمی او می‌خوانیم:
«برنار آنری لوی از جوانی با اسراییل علاقه داشت که در شرایط خوب و بد در کنار آن کشور بماند...
در سال ۱۹۶۷... اولین سفر خود را به اسراییل انجام داد. هنگامی که جنگ شش روزه در جون آغاز می‌شود، به پاریس بازمی‌گردد. او به کنسولگری اسراییل در پاریس می‌رود، در آنجا نام خود را در لیست افرادی می‌نویسد که به اسراییل برود و به طرفداری از اسراییل علیه ائتلاف عرب بجنگد. کوتاهی درگیری به او اجازه شرکت را نمی‌دهد، اما اشتیاق او نشان می‌دهد که به اسراییل علاقه شدید دارد، علاقه‌ای فکری که هرگز از بین نخواهد رفت.»
برنار لوی میلیونر یهودی فرانسه است که توانایی خاصی در مداخله به نفع امپریالیزم در مناطق جنگ‌زده دارد. ردپای ویرانگرانه وی را در اکثر جنگ‌های امپریالیستی از بالکان گرفته تا لیبیا، کوردستان، سوریه، افغانستان، اوکراین، سودان، عراق و غیره می‌توان یافت.
در سال ۱۹۹۸ برنار-آنری لوی همراه با احمد شاه مسعود از تاجیکستان به پنجشیر می‌آید، به مسعود و طرفدارانش مشوره می‌دهد و کمک‌ها آغاز می‌شود. او در سخنرانی‌ای به مسعود و افرادش می‌گوید که «جهاد شما، در حقیقت جهاد ما است!» برنار بعدها به هدایت دولت فرانسه ماهنامه‌ای به نام «اخبار کابل» (Les Nouvelles de Kaboul) به فرانسوی و دری نشر کرد تا مسعود را قهرمان بتراشد. پس از کشته شدن پدر، فرانسه و اسراییل در صدد تربیه پسر او شدند. به برنار ماموریت جدید داده شد که به او کمک کند. به همین دلیل او بار دیگر به افغانستان سفر می‌کند و دور جدید کمک‌ها را به احمد مسعود آغاز کرد. به تاریخ ۲۶ جولای ۲۰۲۱ احمد مسعود در جمع شورای‌نظاری‌ها در پنجشیر از این جاسوس چنین تمجید می‌کند:
«امروز در کنار یکی از دوست‌ها و یکی از کسانی ایستاد هستیم که در دوران مقاومت با قهرمان ملی بودند. اینها کسی بود که در سال ۱۹۸۲ برای اولین بار با قهرمان ملی دیدند و با او به یک ترتیب همکاری کردند. فرانسه یک نقش خاص در مقاومت ما اجرا کرده... هنوز برنامه‌هایی که آقای برنار به قهرمان ملی ریخته بود، تکمیل نشده بود که قهرمان ملی جام شهادت نوشید. چند سال بعد همو افرادی که برنامه ترور و شهادت قهرمان ملی را ریخته همو افراد برنامه قتل و کشتن دوست ما برنار را ریختند که خوشبختانه برنامه شان به یک ترتیب خنثی شد و امروز پروفیسور برنار در کنار ما و شما قرار دارد.»
«من در جنگ گذشته در غزه بودم و دیدم که ارتش اسراییل چقدر مراقب مردم غیرنظامی بود، چقدر با فلسطینی‌ها مهربان بودند، چقدر قبل از ورود به خانه محتاط بودند.» مقاله «چرا همه از برنار آنری لوی متنفر اند؟» (۵ جنوری ۲۰۱۵)
به تشویق برنار بود که احمد مسعود در مصاحبه‌ای با روزنامه اسراییلی «معاریو» گفت: «هر طرفی که از ما حمایت کند، از جمله اسرائیل، درخواست کمک داریم.» («جوروزلم پست»، ۴ اکتوبر ۲۰۲۳)
این «موساد»زاده که لاف از مبارزه علیه طالبان می‌زند به اندازه‌‌ای نوکر بی‌اراده و سربه زیر است که توان محکوم کردن حملات وحشیانه اسراییل و قتل‌عام مردم بی‌پناه غزه را ندارد، پس چگونه می‌تواند افغانستان و مردمش را از چنگ گروه وحشی طالب نجات دهد؟ در جهان امروز معیار آزادی و غلامی در موضع‌گیری صریح افراد و گروه‌ها به طرفداری و یا علیه سیاست‌های جنایتکارانه امریکا و اسراییل و حامیانش نهفته است و بس.
به تاریخ ۱۲ می ۲۰۱۷ چند محصل باوجدان در جریان کنفرانس خبری در بلگراد بخاطر حمایت برنار-آنری لوی از قتل‌عام‌ها و جنگ‌های امپریالیستی بر او حمله می‌کنند و شعار «برنار لوی از قتل‌های امپریالیستی حمایت می‌کند!» سر می‌دهند که بالاخره او مجبور به ترک محل کنفرانس می‌شود.
در حالیکه مسعودها از برنار-آنری لوی در افغانستان تعریف و تمجید می‌کنند ولی چند محصل باوجدان و مبارز در بلگراد بخاطر حمایت او از قتل‌عام مردم بوسنیا و کوسوو و دیگر کشورهای جهان، ابتدا کریم بر چهره او می‌زنند و بعد با مشت بر او حمله می‌کنند و شعار «برنار لوی از قتل‌های امپریالیستی حمایت می‌کند!» سر می‌دهند. این محصلان با قبول زندان و شکنجه و ترک تحصیل صدای میلیونها قربانی جنایات امریکا و اسراییل را بلند می‌کنند ولی مسعودها بخاطر چند دالر و قدرت و چوکی به چاپلوسی و سفیده‌مالی این حامی جنایتکاران می‌پردازند.
تنها احمد مسعود نیست که در برابر جنایات هولناک اسراییل بر مردم غزه و کرانه باختری خاموش مانده است. فوزیه کوفی، شکریه‌بارکزی، سمیع حامد، ظریفه غفاری، سپنتا، پرتونادری... و سایر مزدبگیران و جیره‌خواران امریکا که امید برگشت به قدرت به حمایت امریکا را دارند؛ یا سکوت اختیار کردند و یا بدون اشاره به درنده‌خویی عساکر اسراییلی و حمایت امریکا از آن، با لحن سست و بی‌معنی همدردی خود را به مردم غزه اعلام کردند. طالبان که به زور دالر هفته‌وار امریکا قدرت خود را حفظ می‌کنند نیز مهر سکوت بر لب زدند، چون خوب می‌دانند که محکوم نمودن جنایات اسراییل به معنی چخ شدن از دربار امریکا و یا هم گرفتار شدن به سرنوشت صدام، قذافی، نوریگا و... است.
