جنبش معلمان دلیر مکسیکو در برابر اصلاحات نئولیبرالیستی
- رده: مقالات
- نویسنده: احمر
- منتشر شده در پنج شنبه، 03 سرطان 1395
۳۱ جوزای ۱۳۹۵ – ۲۰ جون ۲۰۱۶: طی اعتراضات معلمان ایالت اوآخاکای مکسیکو برضد قوانین استعماری آموزش هشت تن در اثر رگبار پولیس ضدشورش جان باختند و ده‌ها تن دیگر زخم برداشتند.
این اعتراضات در سال ۲۰۱۳، پس از اعلام ۱۱ مورد اصلاحات نئولیبرالیستی (سیاست اجتماعی و اقتصادی‌ای که مطابق آن تمام زمام اقتصاد به بخش خصوصی سپرده شده و دولت به ندرت در امور اقتصادی مداخله داشته باشد تا چند تن سرمایه‌دار با دست باز شیره جان طبقات ستمکش را بمکند) توسط رییس‌جهمور این کشور که آموزش در صدر آن قرار می‌گرفت و بیشتر ایالت‌های فقیرنشین را هدف قرار می‌داد، آغاز گردید. براساس اصلاحات مذکور، تمام معلمان مناطق فقیر و خشونت‌زده باید دوباره برای کسب وظیفه معلمی امتحان بدهند، اما معلمان معترض شاکی اند که امتحان تحمیل‌شده تخصص‌های ویژه معلم پیرامون تدریس در مناطق دوردست را مورد ارزیابی قرار نمی‌دهد.
یکی از کارشناسان آموزش ضمن این که می‌گوید اصلاحات مزبور توسط «بانک جهانی» و «سازمان همکاری اقتصادی و توسعه» به دولت مکسیکو دیکته شده، علاوه نمود:
۳۱ جوزای ۱۳۹۵ – ۲۰ جون ۲۰۱۶: طی اعتراضات معلمان ایالت اوآخاکای مکسیکو برضد قوانین استعماری آموزش هشت تن در اثر رگبار پولیس ضدشورش جان باختند و ده‌ّ‌‌ها تن دیگر زخم برداشتند.
«این اصلاحات برای آموزش، بهبود کتاب‌های درسی، افزایش ساعت‌های درس یا بازسازی سهولت‌های مکاتب نیست. هدف این اصلاحات اخراج و مجازات معلمانی است که بر معیارهای قانون نئولیبرالیستی سازگار نیستند. می‌خواهند تا از گیر رسوم انقلابی‌ای که از سال‌های ۱۹۲۰ بدینسو پابرجاست، نجات یابند.»
هرچند، معلمان اتحادیه «کمیته هماهنگی ملی برای کارگران معارف» که ۱۰۰هزار عضو دارد، به‌طور مداوم خواهان مذاکره با دولت بودند ولی دولتمندان حاضر به این کار نشدند و در می ۲۰۱۵ در حدود ۱۰هزار آموزگار را از وظیفه سبکدوش کردند. اخیرا دو تن از رهبران این اتحادیه زندانی گردیدند. در اعتراض به این عمل، معلمان ایالت اوآخاکا به جاده‌ها ریخته و شاهراه منتهی به پایتخت را مسدود نمودند که منتج به خشونت گردید.
پس از قتل ۸ معترض، معلمان ایالت‌های تاباسکو، چیاپاس، گررو و مکسیکو سیتی به اعتصاب عمومی معلمان پیوستند. افزون بر آن، ۲۰۰هزار کارمند صحی از ۳۲ ایالت این کشور نیز در مخالفت با اصلاحات مخرب در بخش صحت با معلمان یکجا شدند. دامنه‌ی این اعتراضات به صفحه‌های اجتماعی نیز نفوذ کرد و اکثر شهروندان جنایت پولیس را تقبیح کردند. ریخینو مونتیس، رییس ایالتی امور بومیان در اوآخاکا، از مقام خود استعفا داده گفت: «نمی‌خواهم بخش دولتی باشم که برای راه‌حل به‌جای گفتگو، از زور و سرکوب کار می‌گیرد.» همچنان، گایل گارسیا برنال – بازیگر شهیر مکسیکویی و لیلا داونز – خواننده و آهنگساز زن مکسیکویی حمایت شان از اعتصاب‌کنندگان را اعلام نمودند.
پس از قتل ۸ معترض، معلمان ایالت‌های تاباسکو، چیاپاس، گررو و مکسیکو سیتی به اعتصاب عمومی معلمان پیوستند. افزون بر آن، ۲۰۰هزار کارمند صحی از ۳۲ ایالت این کشور نیز در مخالفت با اصلاحات مخرب در بخش صحت با معلمان یکجا شدند.
جنبش زاپاتیستا طی یک اعلامیه مشترک با «کنگره ملی بومیان» تحت عنوان «از داخل توفان» نوشتند:
«از تمامی مردم ما و به‌طور عموم جامعه مدنی می‌خواهیم تا در کنار معلمانی قرار گیرند که همیشه ایستادگی کرده‌اند و خود را در آنان دریابند. استفاده از خشونت جهت محروم‌ساختن از امتیازات ابتدایی کار با هدف خصوصی‌سازی، بیانگر خشونتی است که در آن مردم بومی، ده و شهرنشین بی‌حق می‌گردند.
زحمتکشان اکثر کشورهای فقیر دریافته‌اند که فقط با اتحاد و مبارزه برای خواست‌های برحق و انسانی می‌توانند به اهداف شان دست یافته حاکمان ستمگر و نوکر کشورهای زورگو را به تمکین وادارند.
آنانی که از قدرت لذت می‌برند، تصمیم گرفتند که آموزش، صحت، اراضی بومیان و دهقانان، و حتا صلح و امنیت کالاهایی برای کسانی باشند که توان پرداخت آن‌ها را دارند. و حقوق، حقوقی نیستند بلکه کالاها و خدماتی اند که باید ربوده شوند، و آنان مطابق امر سرمایه بزرگ دیگران را از حق شان محروم ساخته، تباه می‌کنند و حرف می‌زنند. آنان با استفاده از شیوه‌های خونین مانند قتل و ناپدیدساختن همراهان مان، زندانی‌کردن سخنگویان ما در زندان‌های مخوف، شکنجه بی‌شرمانه از طریق تبلیغات دولتی، تلاش می‌ورزند خبط شان را بر ما تحمیل نمایند. و به کمک رسانه‌های خریداری‌شده، آن بخش دلیر جامعه‌ی مکسیکو را که مبارزه می‌کنند، سر فرود نمی‌آورند، فروخته نشده و تسلیم نمی‌شوند، جنایتکار جلوه دهند.»
زحمتکشان اکثر کشورهای فقیر دریافته‌اند که فقط با اتحاد و مبارزه برای خواست‌های برحق و انسانی می‌توانند به اهداف شان دست یافته حاکمان ستمگر و نوکر کشورهای زورگو را به تمکین وادارند. تاریخ صد سال اخیر مکسیکو مملو از اینچنین جنبش‌های عدالت‌خواهانه است که بخصوص «جنبش زاپاتیستا» آن در سطح جهان شهرت یافته است.
