photo from Reuters news agency

صدها تن از باشندگان کابل، روز گذشته با راه‌اندازی تظاهراتی علیه رهبران جهادی، شعارهای تندی سر دادند و روزهای هفت و هشت ثور را به‌عنوان روزهای ماتم ملی خواندند و هم‌چنین رهبران جهادی را «وحشی» توصیف کردند. این تظاهرات که سه روز پس از بیستمین سالگرد پیروزی مجاهدان صورت گرفت، در آن تظاهرکنندگان خواستار به دادگاه کشانیدن تمام جنایتکاران جنگی و رهبران جهادی شدند. در این تظاهرات بیشتر جوانان و زنان اشتراک داشتند.

در هشتم ثور ۱۳۷۱ خورشیدی، گروه‌های جهادی با ساقط کردن نظام داکتر نجیب‌الله، رییس‌جمهور پیشین افغانستان، حکومت را در کابل به‌دست گرفتند و اقدام به تشکیل دولت اسلامی کردند. اما، پس از ورود مجاهدان به کابل، جنگ‌های خانمان‌سوز گروهی شعله‌ور شد که براساس آمارهای غیررسمی، طی این‌ جنگ‌ها نزدیک به هفتادهزار نفر تنها در کابل کشته شدند. هم‌چنین این جنگ‌ها تمام زیربناها را از بین برد و زمینه را برای ظهور رژیم استکباری و واپس‌گرای طالبانی مساعد ساخت.

صدها تن از هواداران حزب همبستگی افغانستان در کابل، بلخ، هرات و ننگرهار علیه اعدام های سیاسی در ایران و اذیت افغان ها در آن کشور دست به راه پیمایی زدند.

حزب همبستگی افغانستان در ماه میزان سال روان در وزارت عدلیه ثبت شده است و پیش از این نیز علیه ایران راه پیمایی هایی برگزار کرده بود. در ماه گذشته در راه پیمایی که این حزب علیه توقف تانکرهای تیل افغانستان در ایران راه اندازی نموده بود، هوادارانش به سوی سفارت ایران در کابل سنگ و رنگ پرتاب کردند.

محمدداوود رزمک رییس حزب همبستگی گفت: به فراخوان کمیته بین المللی علیه اعدام، آنان راه پیمایی نموده و همبستگی شان را با ملت های آزادی خواه جهان اعلام می کنند. آقای رزمک افزود به دلیل این که ایران بیشترین بازداشت های سیاسی و اعدام ها را در جهان دارد، آنان نیز شعارهای شان را بیشتر علیه حکومت آن کشور آماده کرده اند.

خبر را که خواندم فکر کردم چشمهایم آلبالو گیلاس می چیند. دروغ چرا چشمهایم اشک آلود بود وقتی خبرها را می خواندم. خبر ها تلخ است این روزها… آری چشمهایم اشک آلود بود ، گفتم شاید درست ندیدم. لینک راباز کردم.

صدها زن و مرد افغان در حمايت از زندانيان سياسي ايران و محكوميت اعدام هاي سياسي اخير در اين كشور به خيابانها ريختند. درست می دیدم؟ زن ها و مردهای افغان در حمایت از حقوق ما ایرانی هایی که تمام این سالها افغان ها را از حقوق اولیه شان محروم کردیم ، حق کار و تحصیل را از آنها گرفتیم و به چشم شهروند درجه دو نگاهشان کردیم، به خیابان ها ریخته اند؟ باورم نمی شود!

اشک هایم این بار بد تر از گذشته سرازیر می شود. نه آنکه هرگز به هیچ افغانی توهین کرده باشم. اما حتی وقتی دست روی شانه شان می گذاشتم و برادر افغان خطاب شان می کردم، حتی وقتی برای وضعیت غم بارشان دل می سوزاندم و به خیال خودم کمک شان می کردم هم آنها را به چشم برابر نمی دیدم . وقتی کسی توی میهمانی لهجه افغانی را تقلید می کرد و بقیه می خندیدند توی دهنش نزدم.وقتی کسی می گفت افغان ها مردم وحشی هستند نگفتم که من هرگز هیچ وحشی گری از افغان ها ندیدم که از ایرانی ها ندیده باشم! با خودم می گفتم به من چه؟ من که افغانی نیستم!

کابل (پژواک ٩دلو ٨٩): پوليس در شهر کابل، مانع به آتش کشيدن مجسمه احمدى نژاد، توسط مظاهره چيان خشمگين شدند.

اين مظاهره که حوالى ساعت ١٠صبح، در عکس العمل به اعدام افغانها در ايران راه اندازى شده بود؛ از سرک شيرپور آغاز و دو ساعت بعد در پارک شهر نو پايان يافت.

در اين مظاهره که از طرف حزب همبستگى افغانستان راه اندازى شده بود؛ حدود ٣٠٠ تن اشتراک نموده بودند.

مظاهره چيان در حاليکه برضد ايران شعار ميدادند، ميخواستند مجسمه ساخته شده از چوب و رخت احمدى نژاد رئيس جمهور ايران را به آتش بکشند، اما پوليس رسيد و مانع اين کار شدند.

تظاهر کننده گان همچنان عکس هاى احمدى نژاد و على خامنه يى رهبر مذهبى ايران را پاره و زير پاى کردند.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 72 نفر