فاجعه ملی بدخشان، ننگ دیگری در کارنامه دولت کرزی
- رده: اعلامیه‌ها
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در یکشنبه، 14 ثور 1393
هنوز فرش عزای قربانیان سیلاب‌زده‌‌ی جوزجان، سرپل، فاریاب، غور و چند جای دیگر جمع نشده بود که رانش زمین در ولسوالی ارگوی بدخشان، جان و مال صدها هموطن مظلوم ما را در فاصله چند ساعت در هم کوفت و ملت درددیده ما را بار دیگر به ماتم عمیق نشاند. «حزب همبستگی افغانستان» به تمامی بازماندگان این حادثه المناک ابراز تسلیت نموده خود را در اندوه جانکاه آنان شریک می‌داند.
تا یک شبانه روز این حادثه دلخراش، هیچ‌گونه کمک و مساعدتی که بتواند در آن هنگام مردم گرفتار مصیبت را نجات دهد، از سوی نهادهای دولتی و موسسات خیریه صورت نگرفته‌است. از جهت دیگر گفته می‌شود که سال‌ها قبل مناطق آسیب‌پذیر افغانستان بخصوص بدخشان از سوی زمین‌شناسان نشانی شده و با هشدار در اختیار دولت ضدمردمی کابل قرار گرفت تا برای حفظ جان باشندگانش اقداماتی انجام دهد. ولی از آنجایی که همه‌ی سردمداران دولت غرق چپاول و عیش و عشرت خویش اند، کوچک‌ترین اعتنایی به وضعیت اسفناک مردم نکردند. کمک‌هایی هم که از جانب دولت صورت می‌گیرد خود داستان دردناک دیگریست. یکی از نمایندگان فاریاب در پارلمان به تلویزیون «خورشید» گفت وزارت زراعت ۸۶ تن آرد به سیلاب‌زدگان آن ولایت فرستاده اما آرد کهنه و گندیده که قابل استفاده نبود.
بازماندگان رانش زمین در بدخشان خون می‌گریند ولی دولت فاسد کرزی به‌جای نجات مردم در یک اعلامیه مضحک با گفتن «متاسفیم»، تمام سخن را خلاصه می‌کند.
دفتر ریاست‌جمهوری که مصروف چانه‌زنی‌های انتخاباتی است، برای رسیدگی به این فاجعه ملی وقت نداشت. بناً شخص کرزی با یک اعلامیه میان‌تهی فقط «اظهار تاسف» می‌کند و بس. خلیلی نیز که در راس کمیته نام‌نهاد اضطرار قرار دارد برای خاک‌پاشیدن بر چشم ملت بر ساحه رفته برای آسانی کار فقط اعلان می‌کند چون امکانات پیشرفته برای جستجوی زنده‌ها و کشیدن قربانیان در اختیار ندارند، عملیات نجات پایان یافته جنازه غایبانه برایشان ادا گردد.
آنانی هم که برای رسیدن به ارگ مسابقه دارند و در آخرین نمایشات انتخاباتی شان میلیون‌ها دالر صرف کردند و دو ماه تمام با تبلیغات فریبنده شان زیر نام «خدمت به مردم» و چه و چه گوش ملت را کر کردند، حال هیچ‌کدام حاضر نیستند بالاتر از اظهار تاسف کار عملی و کمکی برای مردم غرق فاجعه انجام دهند. نیروهای امریکایی هم که با ادعای گول‌زننده کمک به مردم افغانستان در کشور مستقر اند و از غرش طیارات و هیلی‌کوپترهای غول‌پیکر شان مردم ما خواب آرام ندارند، برای رسانیدن کمک به این حادثه هیچ کاری انجام ندادند و برای هزارمین بار ثابت کردند که سرنوشت افغان‌ها برای آنان دو پول ارزش ندارد.
در کوریای جنوبی اگر رییس‌جمهور به‌خاطر غرق‌شدن کشتی حامل ۴۰۰ کودک استعفا داد، اندکی شرافت و نیز ترس از محاکمه داشت. اما در اینجا آقای کرزی و حواریونش نه شرافت انسانی دارند و نه ترس از محاکمه، به همین سبب با یک تاسف دروغین طی یک ماه اخیر حوادث فاجعه‌بار طبیعی در چندین ولایت را با خونسردی زیر می‌زنند، چون سرنوشت مردم برای اینان پشیزی ارزش ندارد.
اکثر فجایع طبیعی را نمی‌توان جلو گرفت، اما اگر دولتی با حداقل حس ملی و متعهد به خواست‌های ملت در کشور حاکم می‌بود، بدون شک محدوده خسارات جانی ناشی از آن به حداقل می‌رسید و حتا می‌شد جلو بخشی از آن را گرفت.
«حزب همبستگی افغانستان» که اشغالگران امریکایی و دولت ملا-مافیایی و ضدملی کابل را عامل بدبختی‌های ویرانگر هر نوع آن می‌داند، خود را شریک غم مردم نگونبخت ما دانسته فریاد می‌نماید تا هنگامی که دولت ملی و دموکراتیک مبتنی بر اراده ملت حکمفرما نگردد هرگز مردم ما از چنگال حوادث تلخ طبیعی و مرارت‌های کشنده جنایت‌کاران رهایی نخواهند یافت.
حزب همبستگی افغانستان
۱۴ ثور ١٣٩٣ ـ ۴ می ٢٠١٤
از چپ به راست: محمد آصف رحیمی (وزیر زراعت و آبیاری)، نعمت‌الله شهرانی (مشاور ارشد دولت) و هادی ارغندیوال (وزیر اقتصاد) با چند زن سرکاری در قریه باریک آب ولسوالی ارگوی بدخشان با لبان پرخنده بر اجساد کشته‌شدگان رانش زمین، عکس یادگاری می‌گیرند.
