توسعه‌طلبی ناتو را توقف دهید!
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
- نویسنده: دایردری فولتون
- منتشر شده در پنج شنبه، 20 سنبله 1393
نویسنده: دایردری فولتون | مترجم: احمر
منبع: نشریه «کامن دریمز - رویاهای مشترک»، ۴ سپتمبر ۲۰۱۴
در پنجشنبه گذشته، ۴ سپتمبر ۲۰۱۴، حدود ۱۰۰۰ معترض با شعار «صلح و پایان مداخلات نظامی در حال گسترش»٬ جهت شرکت در راهپیمایی دو روزه در نیوپرت ویلز برضد جلسه ناتو با هم پیوستند. از افغانستان تا سوریه و اوکراین، ایالات متحده و کشورهای اروپایی منحیث نیروهای بی‌ثبات‌کننده مورد نکوهش قرار گرفتند.
هم‌زمان با نشست رهبران جهان در «هوتل سیلتیک مانور» و بحث پیرامون بحران اوکراین، ظهور داعش و اختتام ماموریت جنگی در افغانستان، معترضان از بنای یادبودی در مرکز شهر تا چهارراه نزدیک هوتل، فاصله سه میل را راهپیمایی نمودند. اعتراض‌کنندگان با موانع فلزی که توسط پولیس ضدشورش سرراه آنان گذاشته شده بود، مواجه شدند. گروهی کوچک از فعالان جهانی صلح اجازه عبور از این حصار فلزی را پیدا کردند تا پیام مخالف و دسته گلی را شخصا تقدیم کنند. از ۳۰ اگست بدینسو، تعدادی از این فعالان در جلسه مخالف با جلسه ناتو به نام «اردوگاه صلح» اشتراک ورزیدند.
نه به جنگ‌های جدید ناتو!
کیت هدسن، سرمنشی سازمان «کارزار خلع سلاح‌های هستوی» (CND)، یکی از محدود افرادی بود که توانست از کمربند امنیتی بگذرد، وی گفت: «ناتو نه تنها که امنیت را ترویج نمی‌کند بلکه نیروی بی‌ثبات‌کننده جهان است،» و چنین ادامه داد: «جنگ اشغالگرانه‌اش [ناتو] در افغانستان باعث کشتار ده‌ها هزار تن شده و کشور را تکه و پاره نموده است، امواجش را می‌توان در تمام منطقه حس کرد. رسیدن پای ناتو به شرق اروپا جهت سرمایه‌گذاری در خلای پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، باعث تشدید تنش‌ها میان روسیه و اوکراین گردید، و این امر خطر جنگ سرد جدید را تحریک می‌کند. وقتش است که به ناتو نه بگوییم.»
معترضان پرچمی را با شعار «نه به جنگ‌های جدید ناتو!» حمل می‌کردند و فریاد می‌کشیدند: «آنان از جنگ‌افزار حرف می‌زنند و ما از رفاه اجتماعی.»
در مطلبی برای نشریه «گاردین»، لیندسی جرمن از سازمان «ایتلاف برای توقف جنگ» که یکی از سازمان‌دهندگان این گردهمایی بود، درمورد جلسه ناتو نوشت:
«ظاهرا، ۶۰ رهبر جهان جرعه‌های شامپاین را بالا خواهند کشید و در ضیافت‌های گوناگون شرکت خواهند جست، ولی هدف این جلسه بسیار مهلک و خطرناک است. هدف مشخص جلسه مذکور این است که هر کشور عضو ناتو باید ۲٪ تولید خالص ملی خود را به بودیجه امنیتی سازمان ناتو اختصاص دهند. آنان توافق خواهند کرد تا عملیات‌های بیشتر را در اروپای شرقی و خاور میانه به راه اندازند. چندین ماه قبل اظهار شده بود که این جلسه برای چگونگی خروج (عده‌ای) از سربازان ناتو از افغانستان خواهد بود ولی این مسئله تقریبا در حاشیه قرار گرفته است.»
و در ادامه می‌نویسد:
«اتحادیه اروپا با پیام نیولیبرال خصوصی‌سازی و بازار آزاد، عضویت ناتو و مصارف بیشتر روی مسایل امنیتی به سمت شرق اروپا توسعه می‌یابد. حالا کشورهای عضو ناتو تا مرز روسیه می‌رسند.
منازعه اوکراین کاملا مرتبط با این روند است. تمرین‌های نظامی طیاره‌های ناتو در اوکراین و ایجاد پایگاه‌های دایمی در لهستان و کشورهای بالکان مسئله دیگری است. با حمایت بمباردمان دولت اوکراین در شرق این کشور و به فراموشی‌سپردن بحران بشری برخاسته در این منطقه، ناتو جنگ با روسیه را به یک تهدید واقعی مبدل نموده‌است.
خطر این نیز می‌رود که جلسه این هفته فشار برای جنگ عراق را افزایش دهد. تقریبا باورنکردنی است که از جنگ‌های گذشته هیچ چیزی آموخته نشده‌است. بمباردمان بیشتر عراق، جلو داعش را گرفته نمی‌تواند.»
در مطلب دیگر در نشریه «گاردین»، سویماس ملنی – روزنامه‌نگار و نویسنده انگلیس، انزجار مشابه‌اش را بیان می‌دارد:
«ناتو علاقمند است که خود را منحیث جامعه جهانی جلوه دهد. در حقیقت، این مجمع نظامی مداخله‌گر و توسعه‌طلب از کشورهای پولدار جهان است که با استفاده از اقمار شان منافع استراتیژیک و اقتصادی کشورهای غربی را قوت می‌بخشند. قسمی که در اوکراین دیده می‌شود، ناتو نه تنها که حافظ صلح نیست بلکه تهدیدی برای آن به‌شمار می‌رود.»
