از چهار الی شش تریلیون دالر هزینه جنگ عراق و افغانستان کی سود می‌برد؟
- رده: مقالات
- نویسنده: فرزاد
- منتشر شده در پنج شنبه، 15 حمل 1392
«هر تفنگی که تولید می‌شود، هر ناوجنگی‌ای که به کار انداخته می‌شود، هر راکتی که فیر می‌شود، در آخرین تحلیل دلالت بر دزدیدن از آنانی می‌کند که در گرسنگی چیزی برای خوردن ندارند و در سردی لباسی برای پوشیدن.»
ـ ایزونهاور، رئیس جمهور سابق امریکا
تا حال از روی ارقام رسمی دولت امریکا تصور این بود که هزینه جنگ امریکا در افغانستان و عراق به حدود دو تریلیون (دوهزار میلیارد) دالر می‌رسد. اما بر اساس پژوهش تازه‌ای که توسط گروه ٢٠ نفره از دانشمندان پوهنتون هاروارد امریکا انجام شده، این مصارف به مرز چهار الی شش تریلیون دالر خواهد رسید. ضمنا این مطالعه نشان می‌دهد که دو جنگ هولناک باعث کشته شدن حداقل ٢٢٥ هزار تن شده و هنوز هم از مردم و سربازان آن کشور قربانی می‌گیرند.
لیندا بیلمز، محقق دانشگاه هاروارد می‌گوید با توجه به مصارف گزاف خدمات صحی برای حدود دونیم میلیون آسیب‌دیده جنگی و نیز پرداخت بدهی‌های تحمیل شده ناشی از جنگ، هزینه ها روزتاروز بالا خواهد رفت. بیشترین هزینه‌ای که پنتاگون با آن روبرو خواهد بود، تامین نیاز های صحی برای سربازان برگشته از جنگ است که شرکت در کشتار و ویرانی دهساله بر روان و صحت آنان تاثیرات ناگواری گذاشته است. بیش از نیمی از یک میلیون و ۵۶ هزار سربازی که از جنگ برگشته اند، تحت درمان قرار دارند که موارد روبه افزایش خودکشی بین شان گزارش می‌شود.
روزنامه «واشنگتن پست» که به تاریخ ٢٨ مارچ ٢٠١٣ نتایج این تحقیق را انتشار داده می‌نویسد قرضه گیری از بانک ها به منظور تادیه معاشات و امتیازات متقاعدین جنگ مصارف را بالا برده است. به این معنی که جنگ عراق و افغانستان حدود دو تریلیون دالر دیگر به قروض امریکا افزوده است. حدود ٢٠ فیصد این قروض در جریان سال های ٢٠٠١ تا ٢٠١٢ میلادی صورت گرفته است. قروض دولت امریکا طی دهسال گذشته به ١٦ تریلیون دالر رسیده چیزی که هر روز بر آن افزود می‌گردد.
جنگ و امپریالیزم دو رخ یک سکه اند و این سیستم بدون تجاوز و زورگویی امکان ادامه حیات ندارد. جنگ و چپاول کشورهای فقیر است که چرخ سیستم خونین و استعماری را در گردش نگهمیدارد. امریکا که از نظر اقتصادی در وضعیت بدی قرار دارد، تنها با توسل به ماشین جنگی‌اش می‌تواند فرمانرویایی اش را بر جهان ادامه دهد، بنا با تمامی مصارف نجومی جنگ افغانستان، هنوز هم موجودیتش درین نقطه مهم ژئوپولتیک را برای تضمین آقایی اش حیاتی می‌داند و نمی‌خواهد از آن دست بردارد.
این مردم عام امریکا هستند که باوجود فقر و بینوایی باید بار جنگهای تجاوزگرانه‌ای را بر دوش کشند که زندگی آنان و مستعمرات را به تباهی سوق می‌دهد ولی حرص سیری ناپذیر یک اقلیت مفتخوار و جنگ‌افروز به کسب سرمایه را ارضاء می‌کند. درحالیکه حدود ٥٠ میلیون امریکایی (یک ششم جمعیت) زیر خط فقر بسر‌می‌برند و در اثر بحران جاری زندگی شان فلاکتبارتر شده است، اما برای یک مشت انگشت شمار میلیاردر ها این جنگها سودآور و حیاتی بوده اند. بنابر سروی موسسه آکسفام که در ١٨ جنوری ٢٠١٣ منتشر شد، در امریکا درآمد یک فیصد ثروتمند از سال ۱۹۸۰ به بعد دوچند شده و بحران اقتصادی بر وضعیت آنان تاثیر برعکس داشته سرمایه های آنان بیشتر شده است ولی تنها در سال ٢٠١٢ بیش از سه میلیون تن به خیل فقرای امریکا علاوه گردیده است.
پنتاگون که قسمت عمده بودجه های سرسام آور نظامی امریکا را دریافت می‌کند یکی از فاسد ترین نهادهای جهان است و چپاول لجام گسیخته‌ای در آن جریان دارد. سیاست گزاران اصلی جنگ های تجاوزی امریکا مالکان شرکت های غول پیکر تسلیحات نظامی اند که جنگ افزار های وزارت دفاع را تولید می‌کنند و با فیر هر راکت صدهاهزار دالر به جیب شان واریز می‌شود. گردانندگان این شرکتها در ضمن پست های کلیدی پنتاگون و دستگاه حاکم را در اختیار دارند.
ایزونهاور، رئیس جمهور سابق امریکا سالها قبل در مورد سپردن بخشی از خدمات نظامی به شرکتهای قراردادی خصوصی هشدار داده بود:
«.. این باعث خواهد شد که مصارف نظامی نه بر اساس نیاز های امنیت ملی، بلکه توسط شبکه‌ای از تولید کنندگان اسلحه،لابی‌گران آن و مقامات منتخب تعیین شود.»
تکس دهندگان امریکایی پول جنگ را میپردازند
«دزدی عظیم پنتاگون: داستان فساد و سوءاستفاده از جنگ علیه ترور» کتابیست که توسط جفری سنت کلیر در سال ٢٠٠٥ منتشر شد. درین کتاب با جزئیات تمام شرح داده می‌شود که چطور کمپنی های امریکایی متعلق به گردانندگان دستگاه حاکمه آنکشور قراردادهای بزرگ جنگ افغانستان و عراق را به چنگ گرفته میلیاردها دالر به جیب زده اند.
کاتلین کرستشن، از تحلیلگران سابق سی.آی.ای. در باره این کتاب می‌گوید:
«رشوه، لگد زدن، قرارداد های بدون مزایده، فروش جنگ، فروش شکنجه، خرید سیاستمداران و سستی فراگیر. تمام این چیزهای وحشتناک با جزئیات و تسلسل تاریخ وار در کتاب موثر جفری کلیر موجود اند که چطور صنعت دفاعی امریکا توسط درنده خویانی که از جنگ سود می‌برند مورد چپاول قرار گرفته و به این منظور جامعه امریکا و سیاستهایش را بسوی نظامیگری سوق می‌دهند.»
ریچارد دو بوف نویسنده کتاب «انباشت و قدرت» می‌نویسد:
«بیش از چهار دهه می‌شود که مثلث آهنین (Iron Triangle) ــ کانگرس، پنتاگون و پیمان کاران عمده نظامی ــ شمشیر دوسره مخارج نظامی را تیز نگهداشته اند. یک لبه آن انبوه تقاضاها و سود شرکتهای سهامی را در اقتصاد تقویت می‌کند و لبه دیگرش منابع مورد نیاز را از سکتور های بالقوه و جذاب دولت ملکی می‌رباید.»
در کتاب دیگری تحت عنوان «اقتصاد سیاسی نظامیگری امریکا» به قلم اسماعیل حسین زاده، به پهلو های مختلف بودجه های بلند نظامی امریکا تحقیق همه جانبه صورت گرفته است. درین کتاب با فاکت های کافی توضیح داده می‌شود که چطور این هزینه های بلند نظامی برای چرخش سیستم امپریالیستی حکم دارو را داشته و در نبود آن مجموع حیات امریکا با مشکلات جدی و بحران مواجه می‌شود:
«.... امروز جنگ و نظامیگری به وسیله اساسی در سرزمین میلیونر ها و میلیادرها مبدل شده است. پیمان کاران شاخص پنتاگون و روسای آن از جمله پولدارترین بنگاه ها و افراد در سطح کشور اند.... برندگان اصلی جنگها عبارت اند از صنایع نظامی، روسا و لابی‌گران آن که بر سر تکس دهندگان امریکا کلاه می‌گذارند.»
امریکا زیر نام «جنگ علیه تروریزم» در افغانستان لشکر کشی نمود و عملا تروریزم را رشد داده بعد از یازده سال اعلان نمود که طالبان را دشمن نمی‌شمارد. در عراق این جنگ به این بهانه که رژیم صدام به «سلاح های کشتار جمعی» دست یافته است راه انداخته شد ولی این ادعا دروغ ثابت شد و هیچ نوع سلاح کشتار جمعی در آنکشور بدست نیامد.
امریکا با کشتار بیش از صد هزار عراقی جنگ را تمام شده اعلام کرد درحالیکه تا امروز در درگیری های فرقه‌ای و تروریستی پیاپی مردم عام به قتل می‌رسند و آنکشور به ویرانه مبدل شده است. در افغانستان که هنوز آمار رسمی از تعداد کشته های بی‌گناه منتشر نشده، بدون شک ارقام آن بیش از عراق باشد.
در رده های بلند ارتش امریکا در افغانستان و عراق هم فساد و غارتگری وسیع جریان دارد و بخش بزرگی از بودجه نظامی حیف و میل شده به جیب جنگ افروزان رده اول می‌ریزد.
چندی قبل جان اف. سوپکو بازرس ویژه کنگره امریکا که پروژه های نظامی در افغانستان را نظارت می‌کرد از فساد وسیع در برنامه های بازسازی ارتش گزارش داد. در یک مورد از ٤٧٥ میلیون دالر مواد سوختی هیچ اسنادی وجود نداشت. او در ضمن پنتاگون و یواس آی دی را متهم نمود که هیچگونه برنامه بلندمدت در پروژه های بازسازی افغانستان ندارد و کیفیت کار اکثر پروژه ها بسیار پایین است. او بعد از بازرسی از چندین پایگاه نظامیان افغان که توسط نیروهای امریکایی اعمار گردیده اند هشدار داد که تنها در سال ٢٠١١ حداقل چهارصد میلیون دالر حیف و میل شده است.
در گزارش مشابه چندی قبل از فساد گسترده و به هدر رفتن صدهامیلیون دالر در عراق نیز گزارش هایی در مطبوعات منتشر شد.
این تنها عراق و افغانستان نیست که پولهای کلان توسط مقامات بلند پایه به جیب زده می‌شوند. در نوامبر ٢٠١٢، لئون پنتا، وزیر دفاع امریکا، ویلیام وارد، جنرال چهار ستاره ارتش را به علت رسوایی مالی تنزل درجه داد. جنرال وارد قومندان نیروهای نظامی امریکا در قاره افریقا بود.
اما در این هنگامه چپاول و غارتگری، سربازان امریکایی عمدتا نقش گوشت دم توپ را داشته به خاطر عرص و آز یک فیصدی های آنکشور قربانی می‌شوند. در کتاب «اقتصاد سیاسی نظامیگری امریکا» که در بالا ذکرش رفت نقل قولی از جنرال سمیدلی بوتلر آمده است:
«ایده های خوشنمایی برای پسران ما که به کشتن فرستاده می‌شدند به تصویر کشیده شدند.... "این جنگ به خاطر آنست که جهان برای دموکراسی مکان امنی ساخته شود." هیچکس به آنان نگفت که دلیل اصلی دالر و سنت است. وقتی آنان بسوی جنگ مارش کنان می‌رفتند، هیچکس به آنان تذکر نداد که رفتن و مردن شان به معنی سودهای عظیم جنگی است. به آنان فقط گفته شد که این یک "سرگذشت باشکوه" خواهد بود.»
