وحشیگری اسراییل در غزه: جنایاتی که وجدان‌های خفته را بیدار می‌کند
- رده: مقالات
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در پنج شنبه، 13 جدی 1403
کمال عدوان آخرین شفاخانه در شمال غزه بود که به تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۴ نیروهای اشغالگر اسراییل به آن هجوم بردند. آنان زخمیان و تعدادی از کارمندان آن را در صحن شفاخانه به رگبار بستند، تعمیرش را کاملاً ویران و رییس آن، داکتر ابوصفیه و شماری از داکتران را به زندان مخوف «سیدی تیمان» منتقل کردند. عساکر رژیم صهیونیستی بارها به داکتر حسام ابوصفیه هشدار داده بودند که شفاخانه را ترک کند، اما او پاسخ می‌داد که تا آخرین قطره خون به مردمش خدمت خواهد کرد. ایستادگی او در برابر نیروهای اشغالگر منجر به کشته شدن پسر جوانش ابراهیم شد اما اراده این داکتر باوجدان باوجود تمام سختی‌ها تا آخر قوی باقی ماند.
شفاخانه کمال عدوان از دو ماه تحت محاصره شدید عساکر جنایت‌پیشه اسراییل قرار داشته و بارها مورد حملات هوایی قرار گرفت. تنها جنراتوری که برق مورد نیاز بخش مراقبت‌های جدی را تامین می‌کرد، در حمله هوایی از بین رفت. با وجود جراحات شدید طی این حملات، ابوصفیه و شماری از همکارانش به کار شان ادامه دادند. وی در گفتگو با «المیادین» بیان کرد:
داکتر حسام ابوصفیه بر جنازه پسرش ابراهیم که توسط نظامیان اسراییل به قتل رسید.
«من در محل کارم مجروح شدم و این افتخار است. خون من با ارزش‌تر از خون همکارانم یا افرادی که به آنها خدمت می‌کنیم، نیست. به محض بهبودی به نزد بیمارانم برمی‌گردم. این ما را متوقف نخواهد کرد. من از ترک شفاخانه و قربانی کردن بیمارانم خودداری کردم، بنابراین ارتش مرا با کشتن پسرم مجازات کرد.»
در همین حال، بر اساس اظهارات شماری از شاهدان عینی به «ناظر حقوق بشر یورو-مد»، سربازان اسراییلی نرس‌ها و کارکنان این شفاخانه را مورد خشونت جنسی قرار داده‌اند. زنی که نخواست نامش فاش شود، گفت:
«یک سرباز نرس را مجبور کرد تا پتلون‌اش را پایین کند، سپس دستش را روی او گذاشت. وقتی نرس تلاش کرد مقاومت کند، سرباز ضربه‌ای شدید به صورت او زد که باعث خونریزی بینی‌اش شد.»
یکی از کارمندان شفاخانه به ناظر حقوق بشر گفت:
«سربازان به ما دستور دادند که حجاب‌های خود را برداریم اما ما امتناع کردیم. سپس به دختران زیر ۲۰ سال روی آورده و از آنان خواستند تا حجاب‌های‌شان را بردارند که آنان نیز خودداری ورزیدند. سربازان تصمیم گرفتند ما را مجازات کنند. دو زن را به‌طور همزمان با تهدید و خشونت مجبور ساختند لباس‌های‌شان را بالا زده و پتلون‌های خود را پایین بیاورند.»
کارمند دیگری از این شفاخانه به ناظر حقوق بشر می‌گوید:
«کودکی با اختلال روانی از شفاخانه بیرون آمده و به سمت یک تانک اسراییلی دوید. او را صدا زدم اما پاسخ نداد. بلافاصله کودک را به قتل رساندند.... در صحن شفاخانه یک موتر زرهی و یک تانک مستقر بود. سرباز به ما دستور داد تا در یک مکان مشخص جمع شویم. در میان ما پنج نفر زخمی نیز بودند که آنان را مجبور ساختند تا جلو تانک راه بروند. ناگهان بدون هیچ بازجویی زخمیان را کشتند.»
داکتر سعید جوده آخرین جراح باقی‌مانده در شمال غزه توسط ارتش جنایتکار اسراییل به قتل رسید.
در غزه که به علت کمبود دوا و شفاخانه به زخمی‌ها رسیدگی میسر نیست، اجساد در کنار جاده‌ها و زیر آوار باقی مانده و یا طعمه سگ‌ها و دیگر حیوانات درنده شده‌اند. بر اساس گزارش «میدل‌ایست مونیتور» (۱۳ نوامبر ۲۰۲۴)، سگ‌ها حتی در صحن شفاخانه «الشفا» و دیگر مکان‌ها به دنبال اجساد می‌گردند. رییس سازمان «انروا» در حساب ایکس خود می‌نویسد:
«بوی مرگ همه جا پیچیده است زیرا اجساد در جاده‌ها و زیر آوار مانده‌اند و از بیم بمباران اسراییل هیچ یک جرات دفن مرده‌های خود را ندارد.»
حسن به «میدل‌ایست آی» ابراز داشت که اوضاع خیلی وحشتناک است و مردم از حیوانات وحشی و سگ‌ها هراس دارند زیرا در نبود غذا، آنها به خوردن اجساد روی آورده و بسیار درنده و ترسناک شده‌اند.
روزنامه اسراییلی «هاآرتص» (۲۳ دسامبر ۲۰۲۴) از زبان سرباز برگشته از جنگ که به اختلال روانی دچار شده است، نوشت:
«فرمانده ناگهان شروع به دویدن کرد، طفل خردسالی را گرفت و دستش را از ناحیه آرنج و پایش را شکست. سه بار روی شکمش پا گذاشت و رفت. هنگامی که از فرمانده در این مورد پرسیده شد پاسخ داد که این کودکان باید از روز تولد کشته شوند.»
روزنامه مذکور در سرمقاله «اسراییل در غزه انسانیت‌اش را از دست داده است» (۲۲ دسامبر ۲۰۲۴) از قول سربازان برگشته از جنگ که نخواستند نام شان فاش گردد، گزارش داد:
«در شمال غزه نزدیک گذرگاه نتسازیم یک خط فرضی اجساد را تشکیل دادیم. هر که از این خط عبور کند باید به مرمی زده می‌شد. ما در کشتن تعداد بیشتر فلسطینی‌ها با هم رقابت داشتیم. از مرده‌ها عکس و فلم می‌گرفتیم و به مرکز فرماندهی می‌فرستادیم. از میان ۲۰۰ عکسی که من فرستاده بودم فقط ۱۰ تن مربوط حماس و بقیه همه غیرنظامیان بودند.»
سرباز می‌افزاید:
«در اینجا انبار مرده‌ها بود که بوی آن همه جا را گرفته بود. سگ‌ها می‌آمدند و این اجساد را می‌خوردند. قبل از رسیدن تیم سازمان ملل یا دیگر تیم‌های امدادرسانی، سربازان ما توسط بولدوزر این اجساد را زیر آوار دفن می‌کردند تا تصاویر و ویدیوها به بیرون درز نکند.»
این تنها چند نمونه‌ا‌ی از جنایات رژیم ددمنش صهیونیست است. سربازان اسراییلی خود بارها به رسانه‌ها گفته‌اند که وحشیگری و کشتار این رژیم در غزه به جایی رسیده است که حتی آنان دیگر قادر به خوردن گوشت نیستند. گای زاکن سرباز اسراییلی به «سی‌ان‌ان» گفت:
«وقتی مقدار زیادی گوشت می‌بینی و خون... چه خون خودمان و چه خون آنان، هنگام صرف غذا، واقعاً آن صحنه‌ها بر تو تأثیر می‌گذارد.»
دوست او الیران میزراهی که هر دو موظف به تخریب خانه‌ها و زیر بولدوزر کردن فلسطینیان بودند، پس از بازگشت به اسراییل دست به خودکشی زد.
در ادامه تصاویری از وضعیت جان‌گداز و غم‌انگیز فلسطینیان را به نشر می‌سپارم تا شاید وجدان‌های خوابیده و بی‌حسی که مبارزه خلق فلسطین و حماس و حزب‌الله و حوثی‌های یمن را تاپه «تروریست» زده و اشتباه می‌خوانند، کمی تکان خورد.
