با آگاهی و بسیج رزمنده، در راه رهایی زنان گام برداریم!
- رده: اعلامیه‌ها
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در چهارشنبه، 16 حوت 1396
۱۶۰ سال قبل از امروز، خیزش زنان کارگر در نیویارک مایه‌ی الهام برای مبارزات رهایی‌بخش زنان گردیده، در سال ۱۹۱۰ بنابر پیشنهاد کلارازتکین، هشتم مارچ منحیث «روز جهانی زن» تثبیت گردید. البته دولت‌ها و نهادهای ارتجاعی تلاش دارند این روز را از مضمون سیاسی و عدالت‌خواهانه تهی ساخته در سطح برگزاری محافل بی‌ارزش و تبریک‌گویی به زنان کاهش دهند. اما، هشتم مارچ با خود‌گذری‌ها و خون زنان بالنده و مبارز همچون روزا لوکزامبورگ، سکینه جانسز، مینا، ناهید ساعد، وجیهه، برتا کاسرس، زویا، شیرین‌علم هولی، مونیکا آرتل، مرضیه احمدی اسکویی، کارمن اگوادو و همرزمانش، خواهران میرابال، جیلان اوزلاب، تانیا، لیلا قاسم و صدها زن آگاه دیگر گره خورده است.
امسال در حالی به پیشواز این روز خجسته می‌رویم که آلام و مرارت‌های زنان این سرزمین نگونبخت بصورت فاجعه‌باری فزونی یافته‌اند: گلبدین تیزاب‌پاش مورد نوازش ارگ و اربابان امریکایی شان قرار می‌گیرد؛ طالبان دشمن زن با عذر و زاری فراخوانده می‌شوند تا در کنار جانیان و خاینان دیگر بر کرسی‌های قدرت تکیه زنند؛ ثریاها در محضر عام بصورت ددمنشانه لت و کوب می‌شوند؛ عاملان زجرکشی فرخنده‌ها، رخشانه‌ها، تبسم‌ها، شکیلاها و... آزادانه می‌خرامند؛ جانیان عامل تیره‌روزی سحرگل‌ها، مریم‌ها، مروه‌ها و هزاران زن ستم‌دیده دیگر نه تنها مجازات نمی‌شوند که بر پست‌های بلند لمیده اند؛ زنانی در ادارات دولتی مورد آزار و اذیت جنسی و حتی تجاوز قرار می‌گیرند؛ قضایای تجاوز بر چندین مریض و پرستار در شفاخانه‌های دولتی برملا می‌‌گردد مگر هیچ‌کسی مورد بازخواست جدی قرار نمی‌گیرد؛ اغلب زنان و دختران کشور در بیشتر مناطق از سواد و تحصیل محروم اند؛ هنوز بالاترین رقم مرگ و میر در هنگام زایمان در جهان به زنان افغانستان تعلق دارد؛ هر روز زنان بیشتری بیوه گشته با کودکان شان به سیهروزی کشانیده می‌شوند، اندک زنانی هم که به نهادهای عدلی مراجعه می‌کنند با ستم مضاعف و توهین و تحقیرهای کشنده مواجه می‌شوند، و ده‌ها معضل دیگر.
اما از سوی دیگر، صاحبان امریکایی حکومت ع و غ، گدی‌گک‌های کوکی‌ای چون عادله راز، شهرزاد اکبر، ناهید سرابی، مقدسه یورش، غزال حارث و چند زن مسخ‌شده دیگر را در شهرهای مختلف امریکا زیر نام «نسل نو رهبران زن افغان» و «زنان اصلاح‌طلب افغان» رکلام کرده به این و آن زن افغان جوایز فرمایشی می‌دهند تا وانمود کنند که در قتلگاه فرخنده‌ها و رخشانه‌ها و شکنجه‌گاه ثریاها همه‌چیز گل و گلزار است و اینهم نمونه‌‌ای از آن گلستان! این زنان که توسط امریکا تربیت و مغزشویی شده اند، عملا برای پرده انداختن بر وضعیت فاجعه‌بار زنان افغان مورد استفاده تبلیغاتی قرار می‌گیرند.
جنایتکاران اخوانی، این دشمنان خونی انسانیت که زن را وسیله اطفای شهوت مردان و ماشین چوچه‌کشی می‌پندارند، مطابق مود روز یاد گرفته‌اند که حتا در کنار زنان ویترینی ارگ بنشینند تا وانمود سازند که تغییر کرده به مدافعان زن مبدل گشته اند! حتا موجود پلید و خونخواری چون راکتیار نیز می‌کوشد از این قافله عقب نماند بنا در سخنرانی‌های عوامفریبانه‌اش از حقوق زن سخن می‌گوید و در ملاقات‌هایش یکی دو زن بیخبر از دنیا را نیز شامل می‌سازد تا خود را امروزی و متفاوت از گذشته نمایش دهد. عق‌آور است که سران طالبان از نوع معتصم آغاجان که بوی افکار عصرحجری شان جهان را فرا گرفت، نیز مدعی می‌شوند که با زنان مخالفتی نداشته و این یکی تحصیلات عالی دخترش را به رخ ملت می‌کشد! اما مردم ما به تجربه دریافته اند که این ستم‌پیشگان قرون‌وسطایی، ماهیتا کوچکترین تغییری نکرده فقط در سطح حرف و بنابر اقتضای سیاست اربابان خارجی شان اکت تجدد می‌کنند و بس.
وضعیت واقعی زنان کشور در وجود چند گدی‌گک سرکاری نه، بلکه در فریاد پردرد هزاران زن عذاب‌دیده در سراسر کشور تبلور می‌یابد که تحت شرایط اسفناکی بسر برده و دادرسی نیز ندارند. «حزب همبستگی افغانستان» قویا معتقد است که برای رهایی از این دوزخ سوزان راهی به‌جز آگاهی، بسیج و مبارزه نداریم. بیایید روز جهانی زن را به روز تعهد برای برکندن ریشه نگون‌بختی های زنان وطن اشغال‌شده و اخوان‌گزیده ما تبدیل کنیم.
حزب همبستگی افغانستان
۱۷ حوت ۱۳۹۶ – ۸ مارچ ۲۰۱۸
