هنوز بوسه، به خورشید می‌زند دهنش
- رده: هنر و ادبیات
- نویسنده: رضا مقصدی
- منتشر شده در سه شنبه، 24 قوس 1394
احمد شاملو: بامدادِ شعر امروز ایران، در ٢١ آذر(قوس) ١٣٠٤ خورشیدی در خانه‌ی شماره‌ی ١٣٤ خیابان صفی علی‌شاه تهران، پا به گُستره‌ی گیتی می‌گذارد تا عشق با نور، با غرور «جامی به سربلندیِ آواز عاشقان بردارد».
عزیز خاطره انگیزم بیژن اسدی پور، سردبیر «دفتر هنر» در امریکا در سال ٧٦ خورشیدی ویژه نامه‌ای برای این مردِ مردستانِ شعر امروز ایران، نشر میدهد. «بوسه به خورشید» را که در باره‌ی شاملو نوشته بودم نخستین بار در این «دفتر» منتشر کردم. اینک آن را برای عزیزان غرور انگیزم در «حزب همبستگی افغانستان» می فرستم.
با عاطفه‌ی سبز
رضا مقصدی
هنوز بوسه، به خورشید می‌زند دهنش
هم از حماسه، نشان دارد
هم از زمانه‌ی سبز
هم از جراحتِ پاییز
هم از ترانه‌ی تابستان
نگاهِ نرمِ نوید آفرینِ او به درخت
جوانه را به سر انجام ِ سبز خواهد بُرد
طراوتِ تپشِ تابناکِ او بر خاک
پیام آب، به خشکی‌ست
سرشتِ او به سرشتِ سپیده می‌مانَد
که از نهایتِ شب
«حجابِ چهره‌ی جان، می‌شود غبارِ» تنش
پس
از اهالی‌ی روزست
و در حوالی‌ی سرشارِ بامدادِ بهار
هماره، مَسکن دارد
اگرچه پنجه‌ی پاییز، بر گلوی گُلش
هزار دشنه، فرود آورد
وشادمانی‌ی آوازِ ارغوانش را-
به غم نشاند وُ به شیون کشاند وُ پرپر کرد
دل از سپیده وُ آیینه، بر نمی‌دارد
هنوز بوسه به خورشید می‌زند دهنش
آلمان، کلن، ٧٦ خورشیدی
رضا مقصدی و احمد شاملو
