حزب همبستگی روز جهانی زن را در ننگرهار تجلیل نمود
- رده: فعالیت‌های حزب
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در شنبه، 22 حوت 1394
٢١ حوت ١٣٩٤: شاخه ننگرهار «حزب همبستگی افغانستان» روز جهانی زن را با شعار «مبارزه علیه بنیادگرایی و اشغال گام اول در راه رهایی زن افغان است!» تجلیل نمود. در این گردهمایی حدود ٣٠٠ تن اشتراک ورزیده بودند که اکثریت را زنان تیره‌روز و ستم‌دیده این ولایت تشکیل می‌داد. محفل را لیمه با این سخنان آغاز کرد:
«وضعیت زنان در کشور عقب نگهداشته شدهی ما بسیار تیره تر و دردناک تر از هر جای دیگر است. درین جا زن افغان علاوه بر بار گران ده سال تجاوز غارتگران روسی و نوکران خلقی و پرچمی شان، پانزده سال تجاوز امریکا و ناتو، تقریبا یک دهه حاکمیت وحشت و جنایت جهادی و طالبی، دست درازی و مداخلات خاینانه ایران و پاکستان و سایر کشورها و حالا وحشت و درنده خویی داعش را نیز تجربه کرده اند....امریکا زیر نام دموکراسی بنیاگرایان کثیف را بر ما حاکم کردند که هر روز زنان افغان از سوی این درنده‌ها کشته می‌شوند، گوش و بینی شان بریده می‌شوند، مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند و یا به نام ننگ و ناموس در دشت و صحرا سنگسار می‌شوند...
بهرحال وضعیت حاکم باید، زنان افغانستان را به این آگاهی برساند که یگانه راه رهایی شان در مبارزه و تشکل آنان نهفته است.»
به تعقیب آن ځلا، یک تن از فعالان حزب شعر «نیمه‌ی دیگر» از شاعر مبارز و ستم‌ستیز ایران، مینا اسدی را دکلمه کرد. در جریان محفل تاریخچه روز جهانی زن که به شکل سلاید ترتیب داده شده بود به اشتراک‌کنندگان نمایش داده شد که مورد توجه آنان قرار گرفت. در این تاریخچه زنان مبارز و پیشرو جهان از جمله کلارازتکین، روزالوگزامبورگ، مرضیه اسکویی، نوال‌السعداوی، اروندتی رای، تسلیمه نسرین، شیرین علم‌هولی، مینا و دیگران معرفی و از مبارزات خستگی‌ناپذیر آنان به حاضرین معلومات ارایه گردیده بود.
جوانان حزب سرود‌های میهنی سرودند که پیام مبارزه و همبستگی داشت. آرزو به نمایندگی حزب همبستگی روز زن را به تمامی زنان رنج‌دیده افغانستان تبریک گفته اضافه نمود:
«مضمون مبارزه زنان درهر کشور با توجه به وضعیت خاص آنآن متفاوت است. زنان افغانستان از تیره‌روزترین زنان جهان اند زیرا سال‌های سال ستم اسارت رژیم‌های پوسیده و مستبد را کشیده اند. این رژیم‌ها در حالیکه هست و بود افغانستان را چور و چپاول کردند و کوچک‌ترین گام در راه بهبود وضع مردم افغانستان نه برداشته اند چگونه میتوانستند به زنان و حقوق آنان بیاندیشند.
حاکمیت خلق و پرچم وماهیت وطنفروشانه آنان زیرنام آزادی و دمکراسی ضربه بزرگی بر مبارزات زنان افغانستان بود و راه رهایی شان را دشوارتر و طولانی ترساخت.
دردوران سیاه حاکمیت بنیادگرایان تنظیمی و طالبی با زن بعنوان موجودی بدتر از انسان برخورد شد که حتی تاریخ از ثبت آن وقایع شرم دارد.
امروز بعد از اشغال افغانستان توسط نیروهای اشغالگر امریکایی زیر نام آزادی زنان و دموکراسی و رهانیدن مردم از جنگ‌های طولانی و از بين بردن طالبان و تروريزم اگر زنان تنها اسير نيرويی متحجر و قرون وسطایی طالبان بودند، اينك نيروهای بنیادگرا و مرتجع با شکل وشمایل رنگارنگ ديگری بر آن اضافه شده و بر ستم و رنج زنان نيز افزوده اند.
راه رهایی زنان بس دشوار وطولانی و پر ازخم و پیچ است. زنان و مردان افغانستان از یکطرف باید در برابر نیروهای اشغالگر امریکایی برای استقلال مبارزه کنند و از طرف دیگر علیه نیروهای ارتجاعی، مزدور و جنایتکار بنیادگرایی مبارزه کند. زیرا مبارزه در برابر این دو دشمن دو بخش لاينفک از مبارزات زنان برای آزادی و رهايی از قيد ستم و استثمار جنسيتی است. ما باید مانند زنان مبارز و حماسه‌آفرین کوبانی به توان خود باور داشته باشیم و بخاطر رهیدن از هر نوع ستم و تبعیض دست به دست هم داده دشمنان انسانیت و زنان را با خاک یکسان کنیم.»
برنامه با اجرای تیاتر که در آن ستم بر زنان به تصویر کشیده شده بود پایان یافت.
