فرید، هموطنی که برای دزدیدن یک بوجی آرد محاکمه علنی شد
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در دوشنبه، 23 سرطان 1393
یکی از مشخصات نظام‌های مافیایی این است که جنایت و فساد و غارتی که به مقیاس بزرگ باشد، آزاد است و عاملان آن از مصونیت کامل برخوردار اند، قانون تنها بر آنانی اعمال می‌گردد که نه پول دارند، نه زور و نه هم نماینده‌ای در دولت. در سیزده سال حاکمیت مافیایی کرزی که لقب «فاسد‌ترین دولت تاریخ افغانستان» را به خود اختصاص داد و در سطح جهان هم مقام اول را از آن خود کرد، عدالت به‌صورت موحش قربانی گردید. در این مدت هیچ فاسد و غارتگر و جنایت‌کار اصلی محاکمه نشد، اما مردم عام ما به‌خاطر کوچک‌ترین مسایل در محاکم گندیده زجر کشیدند.
به یک نمونه دردآور بی‌عدالتی و ستم استخوان‌سوز در این کلیپ توجه کنید:
فرید که یگانه نان‌آور فامیل ۱۳ نفره است، می‌گوید یک ماه تمام بی‌کار بود و فامیلش در وضعیت بسیار بدی قرار داشت و چاره‌ا‌ی نداشت جز این که دست به دزدی بزند. او یک بوجی آرد را می‌دزدد که به علت آن دستگیر شده و به تاریخ ۲۵ جون ۲۰۰۸ در برابر دید خبرنگاران در کابل محاکمه علنی گردید.
مقایسه کنید با دزدهای میلیون دالری محمود کرزی، خلیل‌الله فیروزی، حصین فهیم، شیرخان فرنود، یونس قانونی، حاجی نبی، عمر زاخیلوال، قدیر فطرت، ابراهیم عادل، عنایت‌الله قاسمی، ظاهر اغبر، زلمی حقانی، عمر داوودزی، اشراق حسینی، محراب‌الدین مستان، یونس نواندیش، نادر آتش، احمدضیا مسعود، صدیق چکری و ده‌ها تن دیگر از این قماش، که چپاولگری شان رسانه‌ای شد اما به جای محاکمه و زندان یا در خارج از کشور نزد بادار شان زندگی راحت و آسوده دارند و یا در پست‌های بلند و چرب‌تر از پیش لمیده و به سرمایه قارونی خود می‌افزایند.
تا زمانی که کشور در گرو اشغالگران خارجی باشد و افراد خاین، جنایت‌کار و زبون بر ملت حاکمیت نمایند، در زندگی مردم فقیر و ستم‌کش افغانستان هیچ تغییری رونما نخواهد شد و صدها و هزارها فرید دیگر در این کشور خواهیم داشت. تنها ملت‌هایی توانسته‌اند از زیر بار این تحقیر و توهین و بی‌عدالتی رهایی یابند که خود با مبارزه و خیزش شان سرنوشت خویش را به دست گرفته، خاینان ملی را به جزای اعمال شان رسانیده‌اند.
