۹ کشته به شمول ۴ کودک، جریان جنایت‌پیشگی طالبان در دایکندی چه بود؟
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: ع از دایکندی
- منتشر شده در سه شنبه، 15 قوس 1401
روز پنجشنبه به تاریخ ۳ قوس ۱۴۰۱، طی یک حمله موحش و خون‌بار طالبان «آی‌اس‌آی»زاده، ۹ تن از اعضای خانواده‌ام را از دست دادم که شاید هرگز نتوانم روزی از شوک آن بیرون آیم. طبعاً که ناممکن است اما هنوز هم امید دارم زنده باشند و روزی برگردند و آنان را ببینم.
جریان از این قرار است که فردی به نام نورمحمد باهنر که با طالبان بود، در اوایل بهار سال جاری در منطقه سیوک به قتل رسیده بود و به ادامه آن مسئله دعوای زمین پیش آمد و بعد از یک مدت درگیری، منجر به کشته و زخمی‌شدن بیش از ۹ تن در قریه «سیوک-شبر» مرکز ولایت دایکندی شد. جنرال صداقت پشتروق، که گفته می‌شود در قضیه دایکندی دخیل است، در مصاحبه با «آوا نیوز» گفت این واقعه ناشی از دعوای ۴۵ ساله بین اقوام «ناظرا» و «میری» سیوک بر سر زمین بوده است. اما اصل قضیه این است که قبل از روز حمله، پسران هاشم خان و دوستانش در فرار بودند چون رقبای‌شان روابط تنگاتنگ با طالب داشتند، اما طالبان موسفیدان و متنفذان منطقه را پیش آنان فرستادند که بیایند و تسلیم شوند و سلاح‌های‌شان را به حکومت طالبان تحویل بدهند و آنان امیدوار شده دوباره به خانه‌های‌شان برگشتند، که روز پنجشنبه قرار بود هیئتی از طرف طالبان به قریه رفته و با موسفیدان منطقه این معضل را حل کنند، اما هیئت طالبان نه بل ۲۵۰ نفر نظامی مجهز با اسلحه سبک و سنگین به آن‌جا رسید و بالای آن قریه حمله آغاز شد و یک خانه مسکونی را با سلاح‌های ثقیله هدف قرار دادند که در نتیجه ۹ نفر از اعضای دو خانواده را به شهادت رسانده، یک زن زخمی شده و ۶ نفر دیگر را دست‌گیر نموده با خودشان بردند که هنوز از سرنوشت آنان خبری در دست نیست.
تنها مشکل که این خانواده‌ها داشتند دعوای زمین با همسایه‌های‌شان بود که طرف دعوای‌شان با گروه طالبان مناسباتی داشت. یعنی گروه طالبان نیز مانند دیگرانی که در راس قدرت بودند، روابط خصوصی و خانوادگی خود را از خود خوش نگهداشته و با جان و زندگی مردم غریب و بی‌واسطه دندان تیز می‌کنند و به جانب‌داری از طرف‌های قرین به خود برمی‌خیزند.
به محض این که طالبان وارد منطقه می‌شوند با میان‌جی‌گری امان‌الله مالی یک تن از متنفذان منطقه چهار نفر از طرف درگیر به همرای دو نفر از مهمانان‌شان به طالبان تسلیم می‌شوند، اما طالبان امان‌الله مالی را بدون هیچ گناهی تیرباران نموده و سپس سرش را از تنش جدا می‌کنند، این قساوت طالبان باعث می‌شود که اعضای باقی‌مانده تصمیم بگیرند تسلیم نشوند و تلاش می‌کنند مقاومت نمایند اما نظامیان طالبان خانه‌شان را راکتباران کرده که تعداد موفق به فرار و دیگران در زیر آوار خانه جان می‌دهند.
طالبان که خون‌خوار بودن‌شان برای سنگ و چوب هم آفتابی است، با کشتن افراد هم ارضا نشده بلکه جسد بی‌جان محمدعلم جعفری (یکی از اعضای این خانواده) را بعد از تیرباران با چاقو تکه تکه می‌کنند تا باشد که بربریت‌شان را عیان کرده باشند. در بین کشته‌شدگان یک زن و چهار کودک نیز شامل است.
افرادی که در این حادثه توسط طالبان کشته شدند، عبارت اند از: ۱- امین‌الله مالی؛ ۲- ابراهیم یعقوبی؛ ۳- شیرمحمد جعفری؛ ۴- محمد جعفری ۱۱ساله؛ ۵- امیر جعفری؛ ۶- عنایت ۱۲ساله؛ ۷- محمدعلم جعفری؛ ۸- همسر محمدعلم جعفری؛ ۹- مهدی ۱۴ساله.
من با شناختی که از قربانیان داشتم و با درنظرداشت این که جز خانواده‌های بزرگ قوم ما بودند، نتوانستم هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای بیابم که آنان با ارتکاب چه جرمی باید با این شیوه‌های قرون وسطایی کشته می‌شدند. تنها دلیلی که می‌توان یافت این است که طالبان با چنین کشتارهای هدف‌مند تلاش دارند میان مردم وحشت ایجاد کرده و بتوانند در فضای محدود، بسته و زیر سایه ترس، بر مردم حکومت نمایند و هر کسی که قصد اعتراض داشته باشد چنین کشته خواهد شد. از بدو به قدرت رسیدن این آدم‌خواران، تا هنوز این افراد کشته‌شده حتا یک گلوله هم شلیک نکرده بودند.
