استخوانی از ثروت‌اندوزی شیخ‌های قطری به چاکران طالبی
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: سمیر
- منتشر شده در پنج شنبه، 10 قوس 1401
براساس گزارش نشریه گاردین، بیش از ۶۵۰۰ کارگر در جریان ساخت و ساز ستدیوم‌ها و زیرساخت‌های جام جهانی قطر جان باخته‌اند.
بنیادگرایان از هر مارک و نشانی (اخوانی، تنظیمی، طالبی، داعشی، شبابی و...) باشند و هر اندازه هم سفیده‌مالی شده و «جهان‌دیده» گردند، ذهن و ذکر قرون وسطایی‌شان در ارضای شهوت برتری‌جویی از قالب زن و زر و زمین بیرون نمی‌تابد و کتله‌ای از محروم‌ترین و ناآگاه‌ترین و سیهروزترین جامعه را با اغوای حور و شراب بهشت برای دست‌یابی به این مقاصد شنیع خود وسیله قرار می‌دهند. منبرنشستگان بنیادگرا برای زیردستان و مردم عام گپ از اجر «اخروی» می‌زنند ولی خود و خانواده‌های شان در عیش و نوش «دنیوی» به سر می‌برند. این تقریبا در طول تاریخ یک معادله ثابت بوده و شامل حال کلیه بنیادگرایان از هر دین و آیینی می‌شود.
سران تنظیمی در تبلیغ فضیلت‌های جهاد و شهادت برای تفنگ‌به‌دستان‌شان کف بر دهان بودند. اما چنان‌چه دیدیم: دختران نیم‌چه مودل ربانی و گیلانی و ضیا مسعود صاحب رستورانت «کشمش» و تجارت‌ها در دبی برآمدند؛ پسر نازدانه گلبدین با پتلون نیمه در سعودی چکر می‌زند؛ احمد جان یک‌دانه مسعود در حالی از وضعیت جهنمی امروز افغانستان درفشانی دارد که کرتی چندصد یورویی بر تن‌اش است؛ خریداری‌های معتادانه عبداله از فروشگاه «خانه بیژن» به حدی رسید که نام‌اش را روی سنگی در فروشگاه خود حک کردند؛ سیاف و دارودسته در ازای هدیه زنان بیوه افغانستان به باداران عربی‌اش به نمایندگی کمپرادور «اتصالات افغانستان» رسید؛ محب خان از گرفتن دهن جوال با پلیدترین خاینان افغانستان یک‌شبه از کمپیوترکاری در پشاور به ویلاها و موترهای افسانوی در انگلستان رسید؛ فهیم و پسرش حدیب صاحب خانه‌های رویایی در سواحل دبی شدند؛ با آمدن طالبان قصر دوستم را مردم در افغانستان دیدند ولی هنوز قصرهای ترکیه‌اش را کسی ندیده است؛ عطا مالک ده‌ها بلندمنزل در مزار و دیگر جاها شد؛ قانونی و پسران از زندگی در انگلستان لذت برده و خود جناب در مصاحبه با تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی نقاشی‌اش را به نمایش می‌گذارد تا چهره جهادی خونخوارش را متمدن جلوه دهد؛ و به همین گونه جانیان جهادی و غیرجهادی دیگر در اقصای جهان در ناز و نعمت به‌سر می‌برند.
البته، اغلب سرخاینان تنظیمی عمدتاً پس از پایان «جهاد» شان و با سرازیرشدن میلیاردها دالر امریکا به این سرمایه‌های قارونی رسیدند، ولی چنین می‌نماید که هم‌جنسان طالب شان در دزدی و فساد از آنان پیشی گرفته و در جریان «جهاد فی سبیل‌الله» صاحب این مال و منال شده‌اند. زعمای طالب همه‌روزه از جهاد ضدامریکایی شان می‌لافند، اما با همان پول‌های امریکا مالک خانه‌ها و موترهای مجلل شده و حتا مصارف صحی و غذایی‌شان توسط همان دولت «دشمن و ملحد» امریکا پرداخت می‌شد، و اکنون هم منظم هفته ۴۰میلیون دالر از دشمن اشغال‌گر و بمباردگر خود به دست می‌آورند. امروز دولت امریکا فقط مصارف ۴۰میلیونی تیکه‌داران طالب را در خدمت رسانه‌ها قرار داده‌است، لاکن، این چوب‌دستان امریکا و شرکا به خوبی می‌دانند که هر زمانی از فرمان بادار سرپیچی کرده و گفته مردم از پاچه بکشند، مصارف زن‌بارگی‌های‌شان در هوتل‌های قطر را نیز افشا خواهند کرد.
لتا بولاپالی یکجا با پسرش عکس شوهر کشته‌شده‌اش را در دست دارند که در جریان ساخت و ساز جام جهانی قطر بنابر شرایط بد کار فوت کرده است.
نشریه «تیلی‌گراف» گزارشی تحت عنوان «طالبان چگونه در اعمار ستدیوم‌های جام جهانی قطر کمک کردند؟» آورده که از گوشه‌ی بسیار ناچیز (صرف مثلاً در مقایسه با تجارت مواد مخدر) پول‌اندوزی‌های بین‌المللی سران طالب پرده برمی‌دارد. در پایان این گزارش، نشریه نام‌برده می‌نویسد: دو نفر از مقامان طالب پس از آن که در مورد سیاست‌گذاری‌های محافظه‌کارانه رهبری بلندپایه پیرامون عملی‌ساختن قانون شریعت ناراض شده‌اند به‌گونه مستقل با آنان تماس گرفته و این معلومات را در اختیار آنان قرار داده‌اند. این دو معترض اند که رهبران شان در حالی از زندگی مجلل در قطر لذت می‌بردند که امروز این قوانین سخت را بر مردم تحمیل می‌کنند.
در اینجا ترجمه قسمت‌هایی از این گزارش را می‌خوانیم:
«منبعی از دفتر دوحه طالبان افشا می‌کند که طی یک دهه اخیر مقام‌های بلندپایه طالبان با استفاده از معاش‌های گزاف از درک گفتگوهای صلح، ماشین‌‌های غول‌پیکر ساختمانی را خریداری و سپس به صورت قراردادی در خدمت احداث زیربناهای تورنمنت [جام جهانی فوتبال] قرار داده‌اند.
این منبع که از یک دهه بدین‌سو تا حاکمیت طالبان در ۲۰۲۱ در دوحه زندگی کرده‌است، ادعا دارد که طالبان در ساختمان ستدیوم‌های جام جهانی سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی کرده و این تورنمنت برای شان گاو شیری شده بود.
برخی از اعضای طالبان شش تا ده ماشین‌آلات غول‌پیکر در دوحه داشتند و از طریق قرارداد هر ماشین ماهانه ۱۰ هزار پوند عاید می‌کردند.
دو منبع جداگانه طالبان شرح می‌دهد که چگونه مقام‌های این گروه با دریافت مزایای فوق‌‌العاده این کشور [قطر] در جریان گفتگوهای صلح معیشت داشتند و سپس با همین پول در قسمت ماشین‌آلات غول‌پیکر ساختمانی سرمایه‌گذاری کردند.
شایان یادآوری‌ست که مقام‌های قطری -با تایید ایالات متحده و ملل متحد- به اعضای دفتر سیاسی طالبان در دوحه به ارزش هزاران پوند معاش داده‌اند که به‌عنوان قسمتی از تلاش‌ها جهت تسهیل گفتگوهای صلح با غرب بوده است. هم‌چنان به آن عده مقام‌های طالبان که قطر سفر می‌کردند، امکاناتی مانند موترهای مجلل شاسی‌بلند، خدمات صحی رایگان و به‌گونه منظم بسته‌های غذایی داده می‌شد.
به نشریه تیلی‌گراف گفته شده که در شروع پول به شکل نقدی پرداخت می‌شد و پسان‌ها به‌طور مستقیم به حساب بانکی طالبان ارسال می‌گردید.
منابع متعدد ادعا می‌کنند که یک فرد رابط طالبان مقیم دوحه به نام حاجی احمد جان، وزیر پیشین نفت و معدن طالبان از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱، سرپرستی اجاره این ماشین‌ها را به شرکت‌های ساختمانی به عهده داشت که موظف به اعمار ستدیوم‌ها و زیربناهای جام جهانی بودند.
یک دیپلومات بلندپایه سابق افغان در قطر اظهار می‌دارد که این یک راز آشکار در سفارت افغانستان در دوحه بود که رژیم قطر پول‌های گزافی به تیم گفتگوکننده طالبان و دفتر سیاسی‌شان پرداخت می‌کرد و آنان این معاش‌ها را در خرید وسایل ثقیله ساختمانی برای جام جهانی سرمایه‌گذاری می‌کردند.
شبکه حقانی حتا از افغان‌های مستقر در سایر کشورهای عربی پول و اعانه مالی جمع‌آوری کرده و به آنان وعده سپرده بود که این پول‌ها در پروژه‌های ساختمانی جام جهانی قطر سرمایه‌گذاری خواهد شد.»
