مراسم یادبود از کرستینا کتفیستا، یکی از هواداران ایتالیایی حزب همبستگی
- رده: فعالیت‌های حزب
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در شنبه، 19 میزان 1399
در ۱۸ میزان ۱۳۹۹، حزب همبستگی طی محفلی در کابل، از یکی از هواداران ایتالیایی‌اش به نام کرستینا کتفیستا یادبود به عمل آورد. خانم کتفیستا که در گذشته از سرطان سینه صحت‌یاب شده بود، در ۱۷ اسد ۱۳۹۹ در اثر سرطان شش فوت کرد. در آغاز برنامه، گرداننده درمورد زنده‌یاد کرستینا و همرزمان‌اش گفت:
«چه اندیشه و انگیزه‌ای سبب گردید که زنده‌یاد کرستینا حتا خطر را به جان خریده و در کنار زنان و مردان انقلابی بایستد؟ نه! کرستینا و رفقایش در پی شهرت و مقام و پول نبوده‌اند؛ آنان را اندیشه والای انسانی و رهایی بشریت از یوغ استعمار و استثمار به میدان مبارزه عملی کشانده است. بر خلاف اکثر غربیانی که جهت کسب درآمد و مقام به مناطق پر آشوب دنیا اعزام می‌گردند، این دوستان ما با آگاهی عمیق از ماهیت امپریالیستی دول خویش، با مصارف اندک شخصا به ساحات جنگ‌زده و پر مخاطره رفته و با دیدن درد و آلام و درک شرایط دشوار، همچو پل مستحکمی میان انقلابیون افغانستان و کردستان و نیروهای ضدجنگ و مترقی ایتالیا عمل نموده‌اند.»
در ادامه، پس از خواندن زندگینامه خانم کرستینا، گرداننده از مهمانان خواست که به پا ایستاده و به یاد خانم کرستینا کتفیستا لحظه‌ای سکوت نمایند و افزود که بنابر وصیت کرستینا، همه چهره خندان وی را در برابر خویش مجسم کرده و به یادش لبخند بزنند، چرا که وی در آخرین روزهای زندگی‌اش به اعضای خانواده و رفقایش گفته بود:
«برایم گریه و عزاداری ننمایید. به یاد من مهمانی‌ای برپا کنید و بخندید و خاطرات خوش مرا به یاد آورید، چرا که همیش در برابر سختی‌ها و مشکلات زندگی لبخند می‌زدم و بدینترتیب روحیه‌ام را قوی نگه می‌داشتم.»
خانم سیلی غفار، سخنگوی حزب همبستگی که از نزدیک با خانم کرستینا شناخت داشت، ضمن بازگویی خاطرات وی ابراز نمود:
«کرستینا که ما از دوستی و محبت زیاد، وی را کرس صدا می‌کردیم، آنقدر از تیره‌بختی و تیره‌روزی مردم و بخصوص زنان افغانستان آگاهی پیدا کرده بود که وقتی مسئله‌ای را تشریح می‌کرد، ما به شوخی به وی می‌گفتیم که کرس خودت آنقدر درمورد افغانستان می‌دانی که نیاز به سفرهای بعدی ما نیست.
او از هیچ‌نوع همکاری با مبارزان افغان دریغ نمی‌کرد و حتا پول و دیگر امکانات شخصی‌اش را در این راه به مصرف می‌رساند. باری در یکی از سفرهایم مصاحبه‌ای با یکی از تلویزیون‌های مشهور ایتالیا داشتم که در دهلیز خانه کرس انجام شد. برای مصاحبه باید تمام ترتیب دهلیز وی را تغییر می‌دادیم که همه‌چیز را درهم و برهم کرده بودیم. بعد از پایان مصاحبه، وقتی مصروف تنظیم دوباره دهلیز بودم، از کار خسته و کوفته از راه رسید و دید که مصروف کار استم، پیاله چای سبزی را آماده کرده و به دستم داد که می‌دانست نوشیدنی پسندیده افغان‌هاست. و بعد با چهره پرخنده افزود که به فکر ترتیب و تنظیم دهلیز نباشم، مهم این است که امروز مصاحبه‌ای را با یکی از مهمترین تلویزیون‌های ایتالیایی انجام داده‌ام.»
خانم بلقیس روشن پیامی بدین مناسبت فرستاده بود که در قسمتی از آن نوشته بود:
«خوشبختانه، چندین فرصت ملاقات با وی را داشتم و باری هم توسط سازمان «چیزدا» به ایتالیا دعوت شدم که در کنار زحمات فراوان دیگر، مهمان‌نوازی کرستینا و همرزمان‌اش همیش در خاطرم خواهد ماند. باید یادآور شوم که چند سال قبل، خانم کرستینا با جمعی از چند زن ایتالیایی دیگر سفری به فراه داشته و به قریه‌های مختلف این ولایت سر زدند. در یکی از روستاها، وقتی زنی با کرستینا ملاقات کرد و درمورد زحمات وی برای مردم افغانستان شنید، دختر نوزادش را کرستینا نام گذاشت.»
و همچنان خانم ملالی جویا که هرچند خود شخصا علاقمند اشتراک در این محفل و ادای احترام به کرستینا بود، اما بنابر سفری که به یکی از ولایات شمال کشور داشت، نتوانست حضور یابد، بنابر این پیامی فرستاده بود:
«من که وی را از چندین سال بدینسو از نزدیک می‌شناختم، همیشه تلاش و مبارزات پیگیر وی بر علیه اشغال و بنیادگرایی و برای دفاع از حقوق مردم مظلوم بخصوص زنان در کشورهای جنگ‌زده منجمله افغانستان برایم الهامبخش بود.
وی با آن‌که سال‌ها از بیماری سرطان رنج می‌برد، اما هیچ وقت دست از تلاش و مبارزه و روشنگری برای مردم بخصوص زنان افغان بر نداشت و به‌نمایندگی از چیزدا همواره از حقوق مردم جنگ زده دفاع بی‌دریغ می‌نمود.»
در اخیر برنامه، چند جوان افغان سه پارچه موسیقی افغانی و ایتالیایی از جمله آهنگ پارتیزان‌های ایتالیا در جریان جنگ دوم جهانی علیه فاشیزم به نام «بیلا چاو» را نواختند که در سراسر جهان به نماد مبارزه علیه فاشیزم و بی‌عدالتی مبدل شده است.
