در کنار کارگران رزمنده و بپاخاسته‌ی ایران می‌ایستیم!
- رده: مقالات
- نویسنده: رها آرزو
- منتشر شده در شنبه، 22 جدی 1397
موج اعتراضات و اعتصابات کارگری سرتاسر ایران را فرا گرفته است، زحمتکشان برای کسب ابتدایی‌ترین حقوق به جاده‌ها ریخته جمهوری خون‌آشام مذهبی را به وحشت انداخته اند. سردمداران خون و خیانت «ولایت فقیه» به روش استبدادی همیشگی خود، به سرکوب هر صدای مخالف با غل و زنجیر متوسل شده و ده‌ها کارگر مبارز و فعال اجتماعی را دستگیر و زیر شکنجه‌های قرون وسطایی برده اند.
البته مردم شریف و ستم‌ستیز ایران از سال‌هاست که تحت سایه دار و زندان رژیم جنایتکار خامنه‌ای ـ روحانی علیرغم سرکوب وحشیانه، با اعتراضات عظیم و پرخروش خود بر جمهوری منفور اسلامی خط بطلان کشیده اند. طی نزدیک به سه ماه اخیر اعتصابات سراسری و راهپیمایی‌های گسترده کارگران کارخانه‌جات نیشکر هفت‌تپه و شرکت فولاد در خوزستان، بار دیگر روحیه رزمندگی و جسارت کارگران ایران را به نمایش گذاشته است.
هزاران کارگر دایمی و فصلی ماه‌هاست که بدون دستمزد در مزرعه نیشکر زیر آفتاب سوزان عرق می‌ریزند.
در کارخانه نیشکر هفت‌تپه بیش از هفت هزار کارگر دایمی و فصلی مصروف کار اند، اینان دو سال پیش، بعد از واگذاری کارخانه به شرکت‌های خصوصی شدیدتر از قبل زیر چرخ سرمایه‌داری آخوندی خرد و خمیر شده و دیگر ماه‌هاست از دستمزد آنان خبری نیست. یک سال قبل همزمان با خیزش‌های مردمی ماه جدی، این کارگران در اعتراض بر شرایط طاقت‌فرسای کار و پرداخت نشدن حقوق شان، راهپیمایی نمودند که بعد از چند روز خاتمه یافت. در عقرب امسال اما بار دیگر قاطع‌تر با شعار «مرگ بر ستمگر، درود بر کارگر!» دست به اعتصاب زدند، در یکی از شعارهای دیگر خود با صراحت به جمهوری خونخوار اعلام کردند: «نه تهدید نه زندان این بار اثر ندارد!». آنان با زنان و کودکان شان مشترک راهپیمایی می‌نمایند و شعارها و خواسته‌های آنان سیاسی‌تر می‌شود.
بالاتر از چهار هزار کارگر از شرکت فولاد ایران در خوزستان نیز که نزدیک به یکسال می‌شود دستمزد دریافت نکرده اند و کارد به استخوان شان رسیده، ماه‌هاست که در اعتصاب بسر می‌برند. زنان و محصلان هم در همبستگی با کارگران، با آنان پیوسته اند. جلادان بسیجی در یک یورش شبانه پانزده تن از فعالان کارگر را دستگیر و زندانی کردند.
سرمایه‌داری حاکم در ایران به قیمت دستان پرابله کارگران ایران فربه‌تر می‌گردد.
رژیم ستم‌پیشه ایران همانند هر رژیم فاشیست دیگر دلیل تمامی مشکلات و بحران‌های اقتصادی را به گردن عوامل دست چندم و بیرونی انداخته تلاش می‌کنند تا رد پای سیاست های ارتجاعی و غارتگری‌های نجومی مهره‌های اصلی رژیم در کشانیده شدن توده‌ها به سیاهروزی را پنهان سازد. اما دیگر کارگران آگاه ایران پی برده اند که مسبب اصلی فقر و دربدری آنان در درجه اول حاکمان فاسد رژیم ضدمردمی و جنایتکار اسلامیست. آنان به درستی شعار می‌دهند که «دشمن ما همین جاست، دروغ میگن امریکاست!». آنان می‌دانند که دست دولت و مفسدان سرمایه‌دار در یک کاسه است بنا شعار می‌دهند: «دولت، مختلص، پیوند تان مبارک!»
در حالی که طبقات ستم‌بر ایران بار سنگین تحریم‌های اقتصادی امریکای جهانخوار را که ناشی از بازی موش و پشک برنامه‌های هستوی ایران است، بر دوش می‌کشند، دولت تیوکراتیک ایران نوکران و سرسپردگانش چه در سوریه و یمن و چه در افغانستان، قبلا تنظیم‌های هشتگانه و امروز طالبان ددمنش را حمایت نموده و میلیون‌ها دالر را صرف تجهیز و تسلیح گروه‌های تروریستی و وحشی می‌کند. کارگران همچنان چهره کثیف و تجاوزگر رژیم را افشا نموده فریاد زدند: «سوریه را رها کن فکری به حال ما کن!».
رژیم در یک اقدام نوزده تن از رهبران اتحادیه‌های کارگری را دستگیر نمود که در این میان اسماعیل بخشی و مسلم آزمند از فعالان و رهبران سندیکا را به اتهام «امنیتی» در زندان نگه داشته و شکنجه می‌کند. اسماعیل بخشی که جریان شکنجه‌شدن وحشیانه‌اش را بازگو نموده بود تحت فشار قرار گرفت که آنرا انکار نماید اما او در نامه سرگشاده‌ای وزیر اطلاعات را به مناظره در برنامه زنده تلویزیونی فراخوانده از موضع خود ذره‌ای عقب نشینی نکرد. علی نجاتی عضو برجسته سندیکا‌های کارگران نیشکر هفت‌تپه در ۷ قوس هم از منزلش ربوده شد و حالا تحت شکنجه‌های وحشیانه رژیم در کنار سایر رزمندگان مقاومت می‌کند.
اسماعیل بخشی رهبر اعتصابات کارگری شرکت نیشکر هفت‌تپه که در بند جلاد رژیم جمهوری اسلامی بسر می‌برد.
موج اعتراضات کارگران تنها مختص به خوزستان نماند بلکه به شهرهای دیگر ایران هم سرایت نموده است. رژیم ده‌ها کارگر، فعال مدنی و روزنامه‌نگار باوجدان را که صدای معترضان را انعکاس دادند، دستگیر و تحت فشار گرفته است.
مقاومت و دلیری‌های زنان و مردان مبارز ایران دایما سرمشق و الهام‌بخش مبارزان و نیروهای دموکراتیک در افغانستان بوده است. ما همواره همبستگی و حمایت قلبی خود را با این ستاره‌های درخشان راه آزادی و برابری ابراز داشته ایم. ما درحالی که دفاع از خون فرزندان صدیق و شجاع ایران چون فرزاد کمانگر، ستار بهشتی، ندا آغا سلطان، شیرین علم هولی، فرهاد وکیلی، شاهرخ زمانی، جعفر پوینده، مجید کاووسی‌فر، سینا قنبری، وحید حیدری، رامین حسین پناهی و ده‌ها انقلابی دیگر را وظیفه‌ی ضروری خود می‌دانیم، نفرت و انزجار عمیق خود را نثار دستپرودگان رژیم جنایت‌پرور ایران در افغانستان؛ محقق، خلیلی، اکبری، اسماعیل، قانونی، عطا محمد... و «واواکی»های فرهنگی نظیر رهنوردزریاب، کاظم کاظمی، عسکر موسوی، حسین فخری...، می‌نماییم.
درود بر کارگران انقلابی ایران!
زنده و پاینده باد مبارزات خلق سلحشور ایران علیه جمهوری خیانت و جنایت!
