موج تظاهرات ضد امریکایی در اوکیناوای جاپان
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
- نویسنده: خوری پیتیرسن سمت
- منتشر شده در سه شنبه، 09 عقرب 1391
جنایت جنسی، یک مشخصه دایمی و دردناک حضور نیروهای نظامی امریکا در اوکیناوا بشمار می‌رود
نویسنده: خوری پیتیرسن سمت | مترجم: فرزاد
منبع:
کارگر سوسیالیست،
١٦ اکتوبر ٢٠١٢
«کشتار را در اوکیناوا تمرین نکنید»
تصمیم دولت های امریکا و جاپان برای استقرار طیارات نظامی اوسپری MV22 در اوکیناوا، جزیره‌ای واقع در جنوب جاپان و شمال شرق چین و تایوان، موجی از اعتراضات مردمی را دامن زده است.
بزرگترین تظاهرات سازماندهی شده به تاریخ نهم سپتامبر برگزار شد و صدهزار تن در اوکیناوا جمع شدند، هزاران تن تعمیر پارلمان جاپان در توکیو را به محاصره کشیدند و تظاهراتی هم در جزایر ایشیگکی و میاکو و شهر ایواکونی، جاهایی که طیاره های اوسپری جابجا می‌شوند برگزار شدند.
اوسپری طیاراتی اند که مثل هیلی‌کوپتر می‌توانند مستقیم از زمین بلند شوند درحالیکه مثل طیاره های دیگر بالهای ثابت نیز دارند. اینها که چهاربرابر سریعتر از هیلی کوپتر پرواز می‌کنند قرار است جانشین هیلی‌کوپترهای مستقر در پایگاه های نظامی امریکا در آنجا گردند. این طیاره از نظر تاکتیکی برای امریکا مهم اند اما خطر سقوط آنها بیشتر است چون طی سال جاری دو مورد سقوط آن در مراکش و فلوریدا اتفاق افتاده است.
استقرار این طیارات به نیروهای دریایی امریکا در پایگاه فوتینما، واقع در منطقه پرنفوس شهر گنوان در اوکیناوا، برای باشندگان این منطقه خطراتی را به دنبال خواهد داشت.
به گزارش سایت خبری انگلیسی زبان «جاپان اپدیت»، شاروال گنوان، آتسوشی ساکیما در تظاهرات نهم سپتامبرگفت:
«ما استقرار اوسپری را که قبلا پرخطر بودن شان ثابت شده است کاملا رد میکنیم. کی مسئولیت آنرا به دوش خواهد گرفت اگر به کدام ساحه مزدحم سقوط نماید؟»
در سال ٢٠٠٤ یک هیلی‌کوپتر نظامی امریکا به تعمیر پوهنتون بین‌المللی اوکیناوا اصابت نمود.
کازوهیسا، مدیر مکتب ابتدائی نمبر ٢ گنوان که فقط ٢٠٠ متر از پایگاه هوایی نیروهای امریکایی فاصله دارد، از بروز حادثه‌ای تشویش دارد:
«همه روزه طیاره ها بالای سر ما پرواز می‌کنند.» در گزارش رادیوی ملی گفت:«این بسیار ترسناک است.»
موج کنونی تظاهرات تنها تازه ترین نمونه از بیشمار اعتراضات علیه پایگاه های نظامی در تاریخ اوکیناوا می‌باشد که علیه امریکا و دولت جاپان بعد از جنگ دوم جهانی تا حال برگزار شده اند. استقرار طیاره های اوسپری تازه ترین نمونه بیعدالتی در تاریخ دردناک جنایت علیه مردم اوکیناوا بشمار می‌رود.
اگست ١٩٤٥ بصورت عموم در امریکا به مثابه نقطه پایان جنگ دوم جهانی تصور می‌شود، اما در جاپان الی اپریل ١٩٥٢ تا ختم اشغال امریکا جنگ به پایان نرسیده بود. وقتی در پیمان سان فرانسیسکو جاپان به مثابه یک کشور مستقل شناخته شد، حوزه جنوبی اوکیناوا استثنا قرار داده شد و رسما الی سال ١٩٧٢ تحت قیودت امریکا باقی ماند.
معامله‌ای که تحت آن جاپان اجازه داد که اوکیناوا تحت اداره نظامی امریکا باقی بماند، یکی از چندین خیانتی محسوب می‌گردد که اوکیناوا به وسیله دولت جاپان جهت اهداف استراتژیک توکیو ـ و حالا واشنگتن ـ قربانی گردید. امروز اکیناوا بار سنگین حضور بیش از نیمی از ٥٠٠٠٠ سرباز امریکایی و سه چهارم پایگاه های نظامی واشنگتن در جاپان را تحمل میکند. حوزه اداری اوکیناوا (که شباهت به یک دولت دارد) تنها صفر عشاریه شش فیصد از مجموع خاک جاپان را احتوا میکند و بیست فیصد از خاک آن در اختیار پایگاه های امریکایی قرار گرفته است.
تظاهرات خشمآگین باشندگان اوکیناوا جاپان علیه پایگاه‌های نظامی امریکا
موقعیت و اقلیم گرمسیری اوکیناوا آنرا به منطقه ایده آل برای تمرینات و حضور نیروهای امریکایی مبدل کرده است. پایگاه های نظامی امریکا در اینجا، نقطه مرکزی برای جنگ ویتنام در سالهای ٦٠ و ٧٠ به شمار می‌رفت و در جنگهای اشغال عراق در ١٩٩١ و ٢٠٠٣ و همچنان حمله به افغانستان در ٢٠٠١ نقش حیاتی بازی کردند. پنتاگون از نظر استراتژیک هنوز هم پایگاه اوکیناوا را فوق‌العاده توصیف میکند.
اما بهای آن برای اداره اوکیناوا بسیار گران تمام می‌شود. بر اساس گزارش سایت که بوسیله یک مجموع گروه های ضدجنگ تحت نام شبکه اوکیناوا اداره می‌شود، از ختم رسمی اشغال تا ٢٠٠٨ مجموعا ١٤٣٤ حادثه در نتیجه تمرینات نیروهای امریکایی در اینجا به وقوع پیوسته است. در همین مدت ٥٥٨٤ قضیه جنایت پرسنل نظامی امریکا در برابر مردم اوکیناوا به ثبت رسیده است.
مخصوصا جنایت جنسی، یک مشخصه دایمی و دردناک حضور نیروهای نظامی امریکا در اوکیناوا بشمار می‌رود. در طی جنبش ضد استقرار طیاره های اوسپری، تعداد زیادی از مفسرین به موج تظاهرات ضد امریکایی مردم اوکیناوا در ١٩٩٥ اشاره می‌کردند که به تعقیب تجاوز جنسی نیروهای دریایی امریکا به یک دختر مکتب ابتدایی شعله ور شده بود.
این گوشه‌ی مسئله را نمی‌شود از موج کنونی اعتراضات جدا دانست. به کلمات یک پروفیسور ضد پایگاه ها در پوهنتون رایوکوس کوسوزو:
«بدون دیدن تاریخ اوکیناوا، مخالفت کنونی ما با طیاره های اوسپری نمی‌توانست جامه عمل بپوشد. این استقرار تحمیلی نمادی از چیزیست که ما در گذشته تجربه کرده‌ایم.»
ضریب دیگری که نباید در استقرار طیاره های اوسپری نایده انگاشته شود، استراتژی جدید و علاقه امریکا در آسیاـ اقیانوسیه می‌باشد.
اداره اوباما اصطلاحی به نام «محور آسیا» را بالا کشید که مجموعه اقدامات دولت امریکا برای نظامی ساختن آسیا جهت آمادگی برای کشمکش با چین می‌باشند. اینها شامل مستقر ساختن قسمت اعظم کشتی های جنگی نیروی دریایی امریکا در اقیانوس آرام، جابجا کردن تعداد بیشتر نیروهای نظامی ارتش در منطقه، افزایش نیروی نظامی در هاوایی و گوام، همکاری بیشتر نظامی با دولتهای دوست و از جمله ویتنام، فلپین، تایلند، مالزیا، کوریای جنوبی، اندونیزیا و جاپان و معرفی جنگ افزار های جدید.
صف آرایی نظامی به این منظور طراحی گردیده است که بالادستی نظامی و اقتصادی امریکا را در آینده قابل پیشبینی آسیا تضمین نماید. در مقاله‌ای تحت عنوان «قرن اقیانوسیه امریکا» در شماره نوامبر ٢٠١١ مجله «فارن پالیسی»، وزیر خارجه امریکا هیلری کلنتن نوشت:
«از باز نمودن بازار های جدید برای تجار امریکا تا کنترول گسترش اتمی و باز نگهداشتن راه های دریایی جهت تجارت و کشتیرانی، کار ما در آسیا نقش کلیدی برای کامیابی و امنیت داخلی ما دارد.»
مقامات امریکا در مورد گرفتن آمادگی برای کشاکش نظامی با چین در آینده، بسیار صریح حرف می‌زنند. امریکا به علت ظهور چین به حیث قدرت جهانی، آماده یکچنین رویارویی می‌باشد و در ضمن اطمینان بدست می‌آورد که چین را به خاطر صف آرایی نظامیش در منطقه مورد تهدید قرار دهد.
دورنمای وحشتناک جنگ با چین در آینده، نباید ما را از دیدن خشونت واشنگتن که همین اکنون آشکار است باز دارد. فرستادن طیاره های اوسپری و حضور پرقدرت تر امریکا در جاپان قبلا اثرات منفی بالای مردم عام این کشور گذاشته است.
بطور نمونه، وقتی یک عضو ارتش امریکا از تاسیسات نیروی هوایی آتسوگی در حوزه کاناگاوای جاپان یک زن جاپانی را در جولای امسال مورد تجاوز قرار داد، دولت جاپان مانع دستگیری او بوسیله پولیس گردید. بر اساس گزارش مجله «شوکان بونشون»، به مسئولین در مرکز پولیس گفته شد بود:
«به علت مشکلاتی که در ارتباط به جابجایی طیاره های اوسپری وجود دارند، حادثه‌ای که در آن عسکر امریکایی دخیل است ممکن واکنش هایی را به دنبال داشته باشد که خوشایند نیست.»
بنا به آنان اجازه داده نشد که امر گرفتاری عسکر امریکایی را صادر نمایند.
با آشکار شدن فصل جدید تاریخ خشونتبار امریکا در جاپان، موج تازه اعتراضات در اوکیناوا بسیار امیدبخش است.
«ارتش امریکا، تروریست های جنسی!»
از مدتیست که جنبش در سراسر حوزه اوکیناوا شکل گرفته است. در جنگل یان‌بارو که محل استقرار یکی از بزرگترین پایگاه های پنتاگون می‌باشد، ساکنانش به یک تحصن پنج‌ساله دست زدند که جلو ساختمان یک میدان برای طیاره های هیلی‌کوپتر را بگیرند، جایی که با آمدن طیاره های اوسپری، محل پرواز آنها خواهد شد.
مخالفت با اوسپری باعث اتحاد جامعه اوکیناوا گردیده است که مشمول گروه های صلح، اتحادیه های صنفی و نمایندگان منتخب از تمامی طیف های سیاسی می‌باشد. همانگونه که یک پژوهشگر و فعال آسترالیایی اوکیناوا به نام گیون مک کورمک در ماه سپتامبر در مقاله‌ای در «رایوکو شیمپو» نوشت:
«این دیگر تنها یک جنبش مقاومت نیست، بلکه ایستادگی مجموع حوزه است که "نه" می‌گویند. این در تاریخ جاپان سابقه ندارد.»
تکیشی اوناگا، شاروال پایتخت اوکیناوا و ناها عضو و نماینده حزب محافظه کار لیبرال دموکرات، اوضاع را در «نیویارک تایمز» چنین توصیف نمودند:
«خشم همانند گامای آتش فشان در زیر زمین شکل می‌بندد و طیاره های اوسپری می‌توانند سبب فوران آن گردند. اگر برای تحمیل اوسپری بالای ما تلاش کنند، این به فروپاشی اتحاد امریکا و جاپان منجر خواهد شد.»
در مناطق دیگر آسیا، فعالان صلح کوریایی در قریه کنگجیووانگ مبارزه قهرمانانه‌ای را علیه ساختمان پایگاهی در جریزه جیجو راه انداخته اند. دولت کوریای جنوبی تاکید می‌ورزد که این پایگاه تنها برای نیازهای کوریا ساخته می‌شود و قرار نیست امریکا از آن استفاده کند، اما فعالان دریافته اند که این یک گوشه دیگری از برنامه های امریکا در منطقه می‌باشد. دولتهای کوریا، جاپان و امریکا در برابر این جنبش های مردمی آسیب پذیر اند، چون به مثابه آلترناتیوی برای قرن دیگر جنگ در آسیا قد بلند می‌کنند.
پایگاه نظامی امریکا در اوکیناوا
تظاهرات فعالین ضد جنگ در واشنگتن در حمایت از جنبش مردم اوکیناوا علیه پایگاه های نظامی امریکا
