ولسوالی قلعه زال کندز در آتش فقر، بیکاری و حاکمیت جنگسالاران و طالبان می سوزد
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: سید محب الله
- منتشر شده در چهارشنبه، 22 جوزا 1392
ولسوالی قلعه زال در شمالغرب ولایت کندز یکی از دور افتاده ترین مناطق است که اکثر باشندگان آن ترکمن، ازبیک و کوچی هستند.
اکثر باشندگان این محل دهقان بوده و به باغداری، کشت زراعت و مالداری مشغول می باشند. در گذشته این منطقه یکی از پایگاه های مهم حزب «گلیم جمع» دوستم بوده و بدترین جنایات را درحق مردم این محل انجام داده اند.
این حزب با وحشت و دهشت به چور و چپاول خانه های مردم پرداخته و به زور تفنگ آنان را مجبور به تهیه غذا برای اوباشان خود میکردند. هنگام شب به خانه های محل یورش برده بالای ناموس مردم دست درازی می کردند و باغ های بادام و سرتاق های خانه و لباس مردم را با خود می بردند و یا هم آتش میزند.
در جنگ های خونین که میان طرفداران حزب « جنبش» به رهبری لعل پهلوان، قادر پهلوان و حزب اسلامی- به رهبری نبی «گیچی» که اکنون قومندان «اربکی» و عبدالمنان «هزاره» قومندان امینه این ولسوالی و جمعیت اسلامی به رهبری حاجی حبیب الله «معتصم» ولسوال فعلی می باشد صد ها تن از باشدگان این محل کشته شده اند. این افراد مثل گذشته بر گرده مردم سوار اند و در دستگاه فاسد نفوذ دارند که مردم هم از ترس آنان شکایت کرده نمی توانند.
با گذشت ١٢ سال حاکمیت دولت پوشالی کرزی کوچک ترین تغییری در زندگی مردم این محل نیامده است. فقر، بیکاری، ناامنی، حاکمیت جنگسالاران سابق در لباس « اربکی» و وحشت طالبان در منطقه، از یکطرف و گرفتن «عشر» و «ذکات» از سوی زورمندان محل بنام تامین «امنیت» از طرف دیگر، زندگی را بر مردم دشوار و فلاکتبار ساخته است.
در این ولسوالی از سرک، برق، کلینیک، مکتب، پل و پلچک... که نیازهای اولیه باشندگان است خبری نیست.
«پروژه همبستگی ملی» وزارت احیاء و انکشاف دهات بخاطر پاشیدن خاک در چشم مردم چند پروژه بی ارزش را روی دست گرفته و پولی گزاف که با این بخش اختصاص یافته از سوی زورمندان محل مقامات بلندپایه حیف و میل می شود.
اکثر اطفال به دلیل نا امنی و فقر به مکتب نمی روند به کار های شاقه دهقانی با پدران شان همکار هستند و دختران نیز بخاطر تهدید طالبان و حاکمیت ملایان محل از تحصیل محروم اند و در خانه های شان در قالین بافی مصروف می باشند.
نبود کلینیک و امکانات صحی که باعث مرگ و میر مادران و اطفال میشود معضله‌ای دیگریست که مردم قلعه زال همسان سایر ولایات با آن دست و گریبان اند.
نور الله یکی از دهقانان محل، زندگی اش را این طور قصه میکند:
« من صاحب ٨ فرزند هستم و همه اطفالم بی سواد است و در دهقانی با من مصروف هستند با وجود تلاش های فراوان و کار شاقه در زمین های مردم نمیتوانم زندگی خود را به درستی پیش ببرم. در چهار روز یک بار دیگ خانه مان جوش میکند در دیگر روز ها گشنه و یا با نان و آب گذران میکنیم. مثل من صد ها دهقان بیچاره دیگر همین وضعیت را دارد، بعد از آمدن حکومت کرزی وضع زندگی ما خوب نشد که خراب هم شده، همه چیز قیمت شده است ما توان خریداری یک بوری آرد را هم نداریم، سال دوازده ماه قرضدار هستیم و تمام حاصلات خویشرا به قرض حساب میکنیم. در دیگر جا ها سهولت در کشت و زراعت آمده ولی تا هنوز ما از این نعمت برخوردار نیستیم و به شکل قدیم از گاو و قلبه استفاده میکنیم.»
باشندگان این محل نفقه فامیل شان را از حاصلات بادام بدست می آورند و لی امسال این حاصل شان را هم آفت طبیعی زده و یا سردی هوا از بین برده است. اکثر مردم که زندگی بخور نمیر شان را از طریق باغدرای پیش میبرد، در اثر چور و چپاول و غصب زمین باغات شان از دست داده اند و نگران آینده خود و فامیل هستند.
