با درآمد سالانه صد ثروتمند دنیا می‌توان فقر را ریشه کن کرد
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: عاصم
- منتشر شده در چهارشنبه، 04 دلو 1391
موسسه انگلیسی آکسفام در گزارشی که به تاریخ ۱۸ جنوری ۲۰۱۳ انتشار داد از وضعیت ابتر جهان در ۲۰۱۲ و افزایش بی‌سابقه نابرابر و فقر هشدار می‌دهد.
در حالی که در سال ۲۰۱۲ درآمد سالانه ۱۰۰ ثروتمند جهان به رقم ۲۴۰ میلیارد دلار رسیده است صدها میلیون تن از مردم فقیر در نقاط مختلف دنیا تنها با در آمد ۱ دالر و ۲۵ سنت در روز زندگی کرده اند.
در این گزارش گفته می‌شود که با درآمد یک ساله این ۱۰۰ ثروتمند می‌توان فقر جهانی را محو نمود. این گزارش تخمین می‌زند که برای زدودن فقر مفرط در جهان سالانه به ۱۷۵ میلیارد دالر نیاز است.
در گزارش آمده است که درآمد سالانه ۱ درصد ثروتمند جهان طی بیست سال گذشته ۶۰ درصد افزایش داشته است و بحران اقتصاد جهانی چندسال اخیر نه تنها سبب کاهش درآمد ثروتمندان نشده بلکه فاصله درآمدی آنها با ۹۹ درصد باقی جمعیت جهان را افزایش داده است. مارکیت وسایل لوکس از آغاز بحران اقتصادی جهان، یک رشد دورقمی را شاهد بوده است و حدود ۱۲۰۰ میلیاردر موجود در جهان همه چیز را در چنگ دارند.
آکسفام می‌نویسد:
«در انگلستان نابرابری به سرعت به میزانی که از زمان چارلز دیکنز {۱۸۱۲-۱۸۷۰} تا به حال دیده نشده بود رسیده است. در چین ده فیصد برتر، تقریبا شصت فیصد عواید را در چنگ دارند. سطح نابرابری در چین حالا تقریبا مشابه افریقای جنوبی است که نابرابرترین کشور در کره زمین است و وضع نابرابریش بیشتر از زمان اپارتاید است.»
«در سراسر جهان، اعتراضات اشغال شهرها خشم عمومی را از نابرابریکه از حدش گذشته ثابت می‌سازد.»
بنابر این گزارش، در امریکا درآمد یک فیصد ثروتمند از سال ۱۹۸۰ به بعد دوچند شده است.
آکسفام نتیجه می‌گیرد که میدان سیاست نیز به وسیله مافوق ثروتمندان کنترول می‌شود که در نتیجه حتی در دموکراسی ها نیز سیاست‌گذاری دولتها در خدمت چند سرمایه دار است و نه اکثریت فقیر.
از آنجاییکه آکسفام خود یک موسسه وابسته به امپریالیزم است، راه حل منطقی برای زدودن این بیعدالتی ها پیشنهاد نمی‌کند و بازهم از رهبران کشورهای بزرگ سرمایه داری که خود از جمله اقلیت چپاولگر اند می‌خواهد که اقداماتی را روی دست گیرند که تا سال ۲۰۲۵ میزان نابرابری به سرحد سال ۱۹۹۰ میلادی بازگردد و نه اینکه کاملا ریشه کن گردد.
اما تا زمانیکه محرومان جهان خود برای کسب حقوق خود دست به مبارزه نزنند و به زور حق شانرا بدست نیاورند، این یک فیصد مفتخوار و قسی‌القلب هرگز داوطلبانه حاضر نخواهند شد که از لقمه های چرب شان بگذرند و تن به تسلیم دهند.
