سیاهان امریکا خشماگین‌تر از گذشته برخاسته‌اند
- رده: مقالات
- نویسنده: واحد منصوری
- منتشر شده در یکشنبه، 20 سرطان 1395
از چند روز بدینسو تعدادی از شهرهای بزرگ امریکا شاهد موج تازه‌ای از اعتراض سیاهان است. آنان علیه بی‌عدالتی و برخورد غیرانسانی و تبعیض‌آمیز پولیس با سیاه‌پوستان خشمگین اند. هزاران تن در واکنش به قتل دو تن بدست پولیس روزهاست که در شهرهای دالاس، نیویارک، شیکاگو، واشنگتن و غیره دست به تظاهرات گسترده زده‌اند. آلتون استرلینگ و فیلاندو کاستیل به تاریخ ۵ و ۶ جولای ۲۰۱۶ در ایالت‌های لوئیزیانا و مینه‌سوتا توسط پولیس کشته شدند.
مایکا جانسون با سابقه هفت ساله در اردوی امریکا و انجام ماموریت در افغانستان طی سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴، پنج مامور پولیس را کشته و نهایتا خودش بدست پولیس به قتل رسید.
در جریان این اعتراضات مایکا جانسون جوان ۲۵ساله سیاه‌پوست در یک عمل انتقام‌جویانه دست به تیراندازی زد که در نتیجه پنج افسر پولیس کشته و هفت تن دیگر مجروح شدند.
امریکایی‌ها هنوز از شوک قتل‌عام حدود پنجاه تن بدست عمر متین در اورلاندو بیرون نشده بودند که روز هفتم جولای با رویداد خونین دیگری مواجه گردیدند. چنین ستمگری‌ها و خونریزی‌های پیاپی بر این حکم صحه می‌گذارد که اگر دولتی ملت‌های دیگر را وحشیانه به خاک و خون کشد، به مردم خودش هرگز نمی‌تواند امنیت و رفاه به بار آورد.
با انتشار ویدیوی قتل آلتون استرلینگ بدست پولیس، هزاران تن دست به تظاهرات خشماگین زدند.
خشم و ایستادگی مردم امریکا در برابر بی‌عدالتی فقط یک روز بعد از «جشن آزادی امریکا» این حقیقت را بیان می‌دارد که این جامعه از ارزش‌هایی که بنیانگذارانش در «اعلامیه استقلال ایالات متحده امریکا» (۴ جولای ۱۷۷۶) درج کرده‌اند تا چه حد فاصله گرفته بسوی فاشیزم و استبداد عریان گام گذاشته است.
بر اساس آمار، هر سال بیش از هزار تن که اکثریت آنان را سیاهان تشکیل می‌دهند از سوی پولیس امریکا به قتل می‌رسند. بسیاری موارد بدرفتاری از چشم مردم پنهان مانده و رسانه‌ها هم آن را زیر می‌زنند. عملکرد دولت امریکا طی هفت سال گذشته نشان داد که تامین حقوق سیاهان که سرخط شعارهای باراک اوباما طی مبارزات انتخاباتی‌اش به شمار می‌رفت، عوامفریبی‌ای بیش نبود. با گذشت هر روز دامنه نفرت و خشم نسبت به نابرابری‌ها در این کشور گسترده‌تر می‌شود که به همین دلیل اوباما در پایان دوره ریاست‌جمهوری و بیرون شدنش از قصر سفید، با نفرت شدید مردم -چه سفید و چه سیاه-بدرقه خواهد شد.
تشدید تبعیض و جنایت نسبت به سیاهان در دوران زمامداری اوباما این حقیقت را بار دگر به اثبات رسانید که رنگ و جنس و قبیله و دین نیست که رفتار یک حاکم را تعیین می‌کند، این تعلق طبقاتی و افکار یک فرد است که بر کردارش تاثیر مستقیم دارد. و گذشته از این در امریکا سیستم حاکمه در چنگ یک مشت ابرسرمایه‌داران قرار دارد که فقط با چنگ انداختن بر استعمار و استبداد و استثمار ادامه حاکمیت و امپراتوری شان را تضمین می‌کنند.
خشم و ایستادگی مردم امریکا در برابر بی‌عدالتی فقط یک روز بعد از «جشن آزادی امریکا» این حقیقت را بیان می‌دارد که این جامعه از ارزش‌هایی که بنیانگذارانش در «اعلامیه استقلال ایالات متحده امریکا» (۴ جولای ۱۷۷۶) درج کرده‌اند تا چه حد فاصله گرفته بسوی فاشیزم و استبداد عریان گام گذاشته است. احکام مندرج این اعلامیه نیز حق مردم برای سرنگونی حکومت آزادی‌ستیز را به رسمیت شناخته است:
بر اساس آمار، هر سال بیش از هزار تن که اکثریت آنان را سیاهان تشکیل می‌دهند از سوی پولیس امریکا به قتل می‌رسند.
«ما اين حقايق را که همه افراد بشر يکسان آفريده شده‌اند، که "خالق" آنان "حقوق" لاينفک ویژه‌ای به آنها بخشيده است، که حق زندگی، آزادی و جستجوی خوشبختی از جمله اين حقوق است.--که برای حفظ اين حقوق، دولت‌ها در ميان مردم تشکيل شده‌اند، و قدرت خود را از رضايت کسانی که تحت حکومت شان هستند کسب می‌کنند،-- که هر زمان "نوعی از حکومت" که اين اهداف را تخریب کند، اين "حق مردم است" تا آن حکومت را تغيير دهند يا سرنگون کنند، و بجای آن دولت جديدی بنشانند.»
