زنان افغان تحت حاکمیت غلامان امریکا زجرکش می‌شوند
- رده: مقالات
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در دوشنبه، 25 عقرب 1394
به تاریخ ٩ اگست ٢٠١٠ مجله «تایم» امریکا تصویر عایشه (دختری که گوش و بینی‌اش توسط طالبان درنده به جرم عشق و فرار از منزل بریده شده بود) زیر عنوان «اگر ما افغانستان را ترک کنیم این چنین واقع خواهد شد» به نشر رسانید تا مردم امریکا را ترغیب به حمایت از حضور دایمی نیروهای امریکایی در افغانستان نماید. و اینگونه سوءاستفاده از بدبختی‌های زنان افغان به روال عادی مقامات و رسانه‌های غربی بدل گشته است.
عایشه دختری که گوش و بینی‌اش توسط طالبان درنده به جرم عشق و فرار از منزل بریده شده بود
امریکا نه تنها از افغانستان بیرون نشد که پایگاه‌های دایمی‌اش را از طریق نوکرانش جنبه قانونی داد. اما دیگر کودکان افغانستان هم به این درک رسیده اند که موجودیت امریکا در کشور ما عامل تیره‌روزی و بی‌ثباتی و رشد بی‌سابقه تروریزم، فساد، مافیای مواد مخدر، تفنگ‌سالاری و بلایای دیگر است که زنان افغان نخستین و آسان‌ترین قربانیان آن اند. و دیگر بر همگان آشکار است که طالبان فاشیست و دولت گندیده هردو از سوی امریکا یکی در خفا و دیگری علنی حمایت می‌شوند. دیگر همگان می‌دانند که طالبان برای امریکا حیثیت کپه نصوار را دارد که هروقت بخواهد می‌تواند آنرا تف کرده دور بیاندازد. حال که هم به یک دولت فاسد و لرزان و هم به طالب و داعش و جنگسالار نیاز دارد، به پاکستان نیز سالانه میلیاردها دالر کمک می‌کند تا چوچه‌های طالبی‌اش را خوب پرورش دهد.
جنایاتی که در موجودیت نیروهای امریکایی و بیش از ٤٠ کشور دیگر در افغانستان رخ داده تاریخ ما کمتر گواه آن بوده است. در ۱۴ سال گذشته، بنابر آمار منابع رسمی، بیش از ۲۵۰هزار تن در افغانستان کشته شده اند و این قتل و قتال هر روز به صورت موحش‌تر و ددمنشانه‌تر جریان دارد که سربریدن هفت هموطن معصوم زن و مرد و کودک هزاره ما در ارزگان تازه‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین آنست.
در ۲۰۰۱ که امریکا قصد تجاوز بر افغانستان را داشت، رسانه‌های غربی تصاویر اعدام زرمینه توسط طالبان در غازی استدیوم کابل را هزاران بار نمایش دادند و محیلانه خواستند طوری وانمود سازند که امریکا و ناتو باید به افغانستان لشکرکشی نمایند تا زنان افغان را از این مصیبت نجات دهند. اما فقط مواردی از وحشت جاری در کشور در برابر زنان را لیست می‌کنم که ثابت می‌سازد امریکا و ناتو هیچگاه «فرشتگان نجات» نبوده در زیر حاکمیت آنان زنان ما بدتر از دوران سیاه طالبی زجر می‌کشند و کشته می‌شوند:
تاریخ ١٨ اکتوبر ٢٠١٠: در ولایت بادغیس طالبان یک زن بیوه ٤٠ ساله را به جرم «رابطه نامشروع» در ملاء عام اعدام نمودند. طالبان ادعا کردند که این زن بیوه با یک مرد که قرار بود با وی ازدواج کند رابطه نامشروع داشت فلهذا از سوی محکمه آنان حکم اعدامش صادر گردید. ولی باشندگان محل می‌گفتند چلی‌های طالب چندبار به خانه این زن بی‌کس و بیجاره رفتند و از وی خواست نامشروع داشتند ولی او مقاومت نمود و می‌خواست به ارگان‌های دولتی شکایت کند ولی طالبان با طرح توطئه‌ای او را اعدام نمودند.
٤ فبروری ٢٠١١: طالبان درنده صدیقه ٢٣ ساله و عبدالقیوم خیام ٢٨ ساله را در ولسوالی ارچی ولایت کندز به جرم عشق‌ورزیدن و فرار از منزل و نه گفتن به ازدواج اجباری سنگسار کردند. مولوی امام‌الدین والی طالبان در ولایت کندوز مسوولیت این رویداد را به عهده گرفت ولی دولت به جز اظهار تاسف دیگر هیچ اقدام نه‌نمود.
تاریخ ٨ جولای ٢٠١٢: طالبان نجیبه را در ولایت پروان، منطقه شینوار دره غوربند به جرم «رابطه نامشروع» با یک تن از قومندانان طالب به نام ملا عبدالقادر تیرباران نمودند. این جنایت‌آفرینان در حین تیرباران بخاطر پخش رعب و وحشت ویدیوی این رویداد را نیز در یوتیوب منتشر ساختند. دولت کرزی در شروع بخاطر فریب و فرونشاندن خشم مردم وعده دستگیری و محاکمه عاملان این رویداد را داد ولی بسان سایر وعده‌ها این یکی را نیز به باد فراموشی سپرد. در همان وقت گفته می‌شد که در پس این جنایت دستان پلید عبدالستار خواصی نیز دخیل است ولی کسی دوسیه‌اش را پیگیری ننمود.
٢٥ می ٢٠١٥: نجبیه ٢٥ ساله و مراد ٣٢ ساله از سوی طالبان به جرم «زنا» تیرباران شدند. این دو تن در ولسوالی مردیان ولایت جوزجان از سوی والی نام‌نهاد طالبان به نام ملا جوره اعدام شدند.
١٣ سپتامبر ٢٠١٥: طالبان یک زن و یک مرد را در ولسوالی سوزمه‌قلعه ولایت سرپل به جرم «رابطه نامشروع» در پیش چشم مردم اعدام کردند. آنان ادعا کردند که این زن و مرد متاهل بودند و رابطه نامشروع داشتند ولی دولت و مردم محل از آن اعلام بی‌خبری کردند.
در کنار طالبان، بنیادگرایان و تاریک‌اندیشان تنظیمی نیز در این ١٤ سال تحت حاکمیت امریکا در کشتن و دریدن زنان و تجاوز بر عفت آنان کمتر از برادران هم‌کیش شان نبودند.
٢٧ جنوری ٢٠١٢: واحدی بهشتی از جنایتکاران حزب وحدت و عضو شورای ولایتی بامیان بر دختر جوان به نام شکیلا ابتدا تجاوز می‌کند و بعد او را به ضرب گلوله می‌کشد. قضیه این جنایت از سوی برادر شکیلا پیگیری می‌شود ولی بخاطر حاکمیت اعضای رهبری حزب وحدت در دولت فاسد هیچ نهاد دولتی به این قضیه رسیدگی ننمود. دولت بخاطر مستور کردن این قضیه، قربان، محافظ بهشتی را متهم و به زندان انداخت و تا امروز مجرم اصلی در پناه امکانات دولت بدون بازخواست آرام زندگی می‌کند ولی فامیل شکیلا در تهدید و ترس به سر می‌برد.
٢٨ اگست ٢٠١٤: هفت تن جانی بر ٤ زن در پغمان تجاوز کردند و زیورات شان را ربودند. این جنایت هولناک همه مردم را در شوک فرو برد و دولت پس از دو روز از قوع این حادثه خبر شد و پس از چند روز ٤ چند تن را دستگیر و پس از محاکمه حکم اعدام شان را صادر نمود. ولی جنایتکاران اصلی این رویداد نیز مثل سایر وقایع بدون مجازات ماندند چون در پناه رسول سیاف قرار داشتند.
٢٠ مارچ ٢٠١٥: شماری از اوباشان و لومپن‌ها در یک حرکت از قبل تنظیم‌شده فرخنده را به اتهام واهی قران‌سوزی زجرکش نمودند. این جمع جانی و عاری از حس انسانی فرخنده را ابتدا با سنگ و چوب زدند و بعد جسم بی‌جان او را به آتش کشیدند. در این قضیه نیز دولت چند تن را دستیگر و در یک محکمه مضحک ٤ تن آنان را به اعدام محکوم کرد که در محکمه دومی حکم اعدام لغو و به ٢٢ سال حبس محکوم شدند و بدون شک در محکمه سومی دور از چشم مردم رها خواهند شد. درین مورد هم چندتن از متهمان رده اول از چنگ عدالت فرار کردند چون مورد حمایت زورمندان تنظیمی بودند.
لیست این جنایات بسیار طولانی است که از حوصله این نوشته خارج است ولی به حیث مشت نمونه خروار و تف کردن بر روی قلم‌بدستان مزدور امریکا و دولت فاسد که با هزار حیله و نیرنگ امریکا را «ناجی» مردم افغانستان می‌دانند، همین چند مثال هم کافی است.
تا وقتی مردم متعلق به تمامی ملیت‌های ما علیه اشغالگران بیرونی و غلامان داخلی شان در یک صف واحد آگاه و متشکل نشوند، جوی خون و بربادی و تیره‌روزی مردم ما پایانی نخواهد داشت. پس هموطن، اگر زندگی انسانی می‌خواهی، برخیز و مبارزه کن، چون فقط مبارزه کلید رهیدن از ستم و استبداد است.
