در موجودیت دولت فاسد و کرونایِ جهادی-طالبی، کرونا فاجعه‌بارتر قربانی می‌گیرد
- رده: مقالات
- نویسنده: ذاهد راسخ
- منتشر شده در جمعه، 28 جوزا 1400
مردم دربدر و اسیر کروناهای جهادی-طالبی و امریکایی افغانستان، در حالی با موج سوم ویروس کرونا درگیر اند که حکومت مافیایی، مزدور و فاسد غنی غیر از «ابراز نگرانی» و «توصیه‌های صحی» برای ملت سوگوار و فقیر ما، هیچ گام عملی جهت فراهم‌سازی ابتدایی‌ترین امکانات صحی برنداشت.
صاعقه کرونا در افغانستان اشغال‌شده و درگیر جنگ و ناامنی، فلاکت و بیکاری را در مقیاس چنان وسیع افزوده است که تعدادی از هموطنان گرسنه و هستی‌باخته ما بخاطر سیر کردن شکم خانواده‌های شان اجبارا به فروش گرده و خون خود رو آورده‌اند. اما غنی، چه در آغاز موج اول کرونا که از «اشتغال ۴۰ هزار تن در یک ماه» لاف زده و با صدور طرح‌های خیالی از صفحه فیسبوک ارگ از اختصاص صدها میلیون افغانی(۱) به ولایات خبر داد، و چه امروز که موج سوم آن خطرناک‌تر از گذشته جان هم‌میهنان ما را می‌گیرد، برای اغوای مردم و چپاول صدها میلیون دالر کمک‌شده زیر نام «مبارزه با کرونا» تنها پروژه «دسترخوان ملی» را روی دست گرفت که آنهم از «شهرک آریا»، محله اعیان‌نشین پایتخت آغاز شد که تمسخر و انزجار مردم را به دنبال داشت.
تصویر دردناکی که قلب هر انسان باوجدان را به آتش می‌کشد.
اگر در زمان «کفن‌کش» سابق شورای نظاری فیروزالدین فیروز و احمد جواد عثمانی عطامحمدی و یا اکنون در دوره وحید مجروح حتی یک کارخانه تولید آکسیجن ایجاد می‌شد امروز ممکن تعداد زیادی از هموطنان ما که در اثر کمبود آکسیجن در شفاخانه‌ها تلف می‌شوند، نجات می‌یافتند. در حالی که بیش از یک سال از آغاز همه‌گیری کرونا می‌گذرد، بیماران در مرکز اصلی تداوی کوید-۱۹ در شفاخانه «افغان–جاپان» از کمبود آکسیجن جان می‌بازند و این مرکز از قبول بیماران جدید امتناع می‌ورزد. با این همه وحید مجروح دیروز فاتحانه اعلان می‌دارد که بالاخره دستگاه تولید آکسیجن درین شفاخانه را بکار انداخته است! اگر در کشور ما قانونی می‌بود، این آقا باید بخاطر مرگ تمامی هموطنان ما که طی روزهای گذشته از نبود آکسیجن جان دادند، محاکمه می‌شد. وی که بودجه کافی در اختیار داشت اما اصلی‌ترین نیاز بیماران کرونا -آکسیجن را تا کنون در پایتخت (ولایات و ولسوالی‌ها و قریه‌ها به جای شان) حل نکرده است. در حالی که در سراسر دنیا آزمایش کرونا مجانی است، مردم بینوای ما یا بخاطر نتیجه آزمایش کرونا هفته‌ها پشت دروازه شفاخانه‌های دولتی منتظر بمانند و یا ناگزیر با پرداخت پول گزاف به شفاخانه‌های خصوصی مراجعه کنند. این به تنهایی کافیست تا فساد بی‌مانند و خوردوبرد گسترده در وزارت صحت و مافیایی شدن وحشتناک سیستم معیوب صحی افغانستان را دید.
در موج اول کرونا، آهنگ تمویل‌شده و تبلیغاتی «در خانه بمانید» فرهاد دریا هر روز بارها از طلوع پخش می‌شد. آقای «پادشاه پاپ» میشه بگویید در بدل آهنگ، از ۲۷ میلیون افغانی پول ملت کرونازده چقدر به شما پرداخت شد؟ هنرمندی که پول اطفال یتیم را زیر نام «آشیانه» قند و قروت کرده و ارتباط با حزب جنایتکار را عار ندانست، دریافت پول از جیب ملت فقیر بخاطر ساخت آهنگ مسخره را هرگز بر خود شرم و ننگ نخواهد پنداشت.
«جاسوس با افتخار» سیا امرالله صالح بی‌حیاتر از هر «مقام» حکومتی در پیکار با کرونا از «بردن حکومت تا دروازه‌های مردم» می‌لافید اما دیدیم که غیر از اعلان جهاد در برابر خس‌دزدها و دست‌فروش‌ها و کراچی‌ران‌های کابل، و فرستادن صدها تابوت و اجساد تکه‌وپاره‌ی اردو و پلیس و افرادملکی به دروازه‌های بستگان شان، ارمغان و «تغییر» دیگری نیاورد. صالح گفته بود «کرونا را جدی گرفته‌ایم، جدی‌تر از هر دولت دیگر»! شما چاکران بیگانه که حفظ مقام و دالر و آببازی در چتلی امپریالیزم از «جدی»ترین و حیاتی‌ترین مسایل زندگی‌تان به شمار می‌رود نه تنها «دست به کار» نشده و نخواهید شد بلکه «مردم ما دیدند» که این مجنون چوکی چگونه بعد از رسیدن به وصال محبوبش در نخستین اقدام «افتخارآمیز» از طریق فیسبوک به جولان درآمد. او مانند هر مهره تازه‌‌به‌دوران رسیده‌ی امریکا جهت فرونشاندن عطش رسیدن به مقام و شهرت‌طلبی دهن‌باز کرده و در نقش بچه فلم هالیوود، با مداری‌گری و هیاهوی زیاد «جلسات ۶:۳۰» را برای تحمیق و مصروف نگهداشتن مردم به راه انداخت. او که اکت می‌کرد حتی «روان مردم» و «رفع نیازهای انسانی» برایش مهم است بنا‌ءً کارزاری علیه لوحه‌های تابوت‌فروشان راه انداخت و از «افزایش تشناب‌های شهری» خوشخبری می‌داد، همان گونه که پیشبینی می‌شد بعد از مدتی از «تشهیر منفی» و «جنگیدن با کیسه‌برها و دوکانداران» خسته شد و ناچار «میثاق امنیتی»اش را بوسیده و خپ‌وچپ بی‌خداحافظی از علاقمندان متوهم به این نمایش مسخره پایان داد. کابل که مرکز گویا «جهاد» او بود امروز به بدامن‌ترین شهر جهان بدل گشته و روزانه ده‌ها هموطن بی‌گناه ما جان می‌بازند.
در این میان باز هم از همه تماشایی‌تر وضع خیله‌خند و سبک دبل عبدالله است. راستی که ضرب‌المثل «اگر دنیا را آب بگیرد، مرغآبی را تا بند پایش» چه خوب و زیبا حال زار این «قهرمان مد» افغانستان را وصف می‌کند. او با رنج بردن از عقده حقارت و حس خودکم‌بینی، غرق آرایش و نمایش لباس‌های آخرین مدل‌اش بوده و سرگرم بازی چناق «صلح» با استخوان مردم است که موج سوم کرونا چه که در موج دهم نیز بنگ و مستی او نخواهد پرید.
بلی، حکومت فاسدی که با بی‌اعتنایی به جان داکترانِ(۲) قهرمان از پرداخت به موقع معاش آنان خودداری نماید و کمکش در دوران قرنطین دو کیلو گندم باشد، به مردم گیرمانده زیر بمب و باروت فاشیست‌های بنیادگرا و امریکا و ناتو چه «خدمت‌رسانی»(۳) خواهد کرد؟
پی‌نوشت‌ها:
۱- تنها سهم هرات از کمک‌های کرونا ۴۰۰ میلیون افغانی بود، اما در جریان دو سال نه‌تنها ایجاد شفاخانه برای مریضان کرونا در هرات ناتمام ماند بلکه جریان مفتضح و پرفساد توزیع نان از سوی داوود سلطانزوی این سبک‌ترین و بیشرم‌ترین شاروال دنیا در کابل و مخصوصا نمایش فلمی دیدارش از یک نانوایی که از نانوای نگون‌بخت پرسیده بود «هواکش داری؟»، هفته‌ها در شبکه‌های اجتماعی به طنز و تمسخر کاربران مبدل گردید. سلطانزوی که از سال‌ها قبل با «تاریخ‌زده خواندن مقوله استقلال» آشکارا دشمنی‌اش را با مردم افغانستان اعلان و با تایید شاخ وابستگی به سی‌‌آی‌ای، دل و دماغ باداران امریکایی‌اش را تسخیر کرده بود، با تاوبالا شدن در پست‌های مختلف و پس از سگ‌دوی در تیم انتخاباتی غنی در چوکی دالرزای شاروالی کابل نصب گردید. او بیشتر از آن وقیح، بی‌وجدان و واله و شیدای مقام و دالر است که ربودن چند قرص نان خیرات حکومت از دهن یتیمان و بیوه‌زنان مصیب‌زده‌ی کابلی توسط خودش و حلقه فاسدتر از خودش، جگر سرطانی و سیاه این «شخصیت» غدار و پلید را به درد آورده و بخاطر «تمسخر» مردم هم شده از مقامش استعفا و دزدان کلان لمیده در شاروالی کابل را افشا نماید.
«وحید کوید-۲۷» (نام با مسما و درخور شخصیت حقیر وحید عمر، او بعد از آن با این نام مشهور شد که ۲۷ ملیون افغانی را زیر نام «مصارف آگاهی‌دهی درباره کرونا» حیف و میل نمود) از بچه‌های فلم و ستاره‌های تلویزیونی حکومت در دوران کرونا است که با توزیع ۴.۵ کیلو گندم به هر خانواده، خود و حکومت خیله‌خند غنی را رسوای خاص و عام ساخته و بعد ناپدید گشت.
۲- متاسفانه تا اکنون بیش از ۱۰۰ داکتر و نرس قهرمان افغان حین انجام وظیفه در شفاخانه‌های مختص بیماران کرونایی بخاطر ساعات کار طولانی و نبود امکانات و تجهیزات لازم صحی به ویروس مصاب و جان شان را از دست داده‌اند.
۳- امرالله صالح در ۲۷ مارچ ۲۰۲۰ از طریق صفحه فیسبوکش اعلام کرد: «...مردم باید ببینند و خواهند دید که دولت یک دستگاه خدمت‌رسانی است و بزرگترین لقب رهبران دولتی -خادمین ملت است... این بحران روزی به تاریخ خواهد پیوست... آن روز باید دولت و ملت گوشت و استخوان یکدیگر باشند....»
از روی قتل‌عام جاری در کشور توسط ۵۰۰۰ طالب ددمنشی که شما به حکم بادار رها کردید، کشتار سبعانه متعلمان و فقیرترین توده‌های هزاره ما در غرب کابل و جان باختن روزانه صدها هموطن ما در نبود کوچک‌ترین امکانات در اثر کرونا، باید از مرور این جملاتت عرق شرم بر پیشانی‌ات جاری شود. امرالله خان بخاطری که دیدگاه مردم در باره «خادمین» را بداند، کافیست هزاران پیام خشماگین مردم زیر پست مورخ ۱۴ جون ۲۰۲۱ خود را مرور کند.
