کرستینا کتفیستا، زن ایتالیایی که زندگیاش را وقف مبارزه مردم افغانستان کرد
- رده: مقالات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در دوشنبه، 28 میزان 1399
خانم کرستینا کتفیستا از آوان جوانی در دوران مکتب و پوهنتون در فعالیتهای جنبشهای چپ ایتالیا علیه فاشیزم و نظام حاکم سرمایهداری سهیم بوده و سپس به «حزب دموکراسی پرولتری» پیوست. وی ضمن عضویت در سازمان «زنان سیاهپوش» که برضد جنگ و تامین صلح در کشورهای مختلف جهان فعال است، یکی از بنیانگذاران «خانه امن زنان» در شهر میلان نیز به شمار میرفت.
این زن شجاع در آغاز فعالیتهای سیاسیاش در کنار پیکارجویان واقعی و پیشرو الجزایر و فلسطین قرار گرفته و بعدها از طریق «شفاخانه ایمرجنسی» در خدمت قربانیان جنگ افغانستان قرار گرفت.
کرستینا در یکی از روستاهای افغانستان
در زمان شوم حاکمیت طالبان، پس از دیدار و گفتگو با یکی از اعضای «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا)، کرستینا علاقمند سرسخت مبارزه ضدبنیادگرایی سرزمین ما گردید. زمانی که اغلب جهان ستم جاری بخصوص بر زنان افغانستان را به باد فراموشی سپرده بود، خانم کرستینا با همکاری چند زن پیشرو ایتالیایی، سازمانی به نام «چیزدا» را تاسیس کرد که افزون بر حمایت سیاسی و کمک شایان توجه در زمینه معارف و صحت، صدای خفهشده زنان افغان را به گوش جهانیان رسانید.
پس از اشغال افغانستان توسط امریکا، در حالی که رسانههای غربی، ماتمکده افغانستان را گل و گلزار جلوه میدادند، سازمان چیزدا ضمن افشاگری قساوتهای تنظیمهای جهادی و طالبان، از جنایات نیروهای اشغالگر امریکایی و ناتو نیز پرده برداشته و فعالیتهای فراوان و تحسین برانگیزی را روی دست گرفتند.
کرستینا در کوردستان
با آغاز پیکار ضد داعشی در کوبانی و تماس با زنان آزادیخواه کورد، خانم کتفیستا به دفاع از این سلحشوران نیز برخاست. در ۱۳۹۷ حین سفر به ترکیه به دعوت «حزب دموکراتیک خلقها-اچدیپی» بهمثابه ناظر بینالمللی در انتخابات، توسط دولت فاشیست اردوغان دستگیر گردید که در اثر فشارهای نهادهای مدافع حقوق بشر و ضدجنگ، پس از سپری کردن هفتهها در یکی از زندانهای مخوف دیاربکر، رها گردید.
با وجودی که شرایط زندان ضربه سختی به جسم بیمار وی زده بود ولی هنگامی که یکی از دوستاناش به دیدار وی رفت به یاد میآورد که کرستینا با چه روحیه عالیای به دلداری از وی پرداخته بود. کرستینا خنده بر لب میگفت که جای تعجب برایش این بود که دولت فاشیست ترکیه او را با مهر و اتهام «تروریست» با زنان داعشی در یک اتاق به زندان افکند.
اما هیچ زندان و فشاری روحیه خانم کتفیستا را خورد نکرده و وی کماکان به دفاع از مبارزان مردم افغانستان و کوردستان ادامه داد.
در اوج همهگیری ویروس کرونا، کرستینا یکباره دچار مشکل تنفسی شد ولی متاسفانه چندی بعد پیامی دریافت کردیم که برای دومین بار در زندگیاش، مصاب به سرطان شش شده است. وی فقط چند سالی قبل از سرطان سینه صحتیاب گردیده بود.
کرستینا کتفیستا در آخرین پیامها به رفقای افغاناش نوشته است:
«دوستان عزیزم، چنانچه میدانید تا این دم در شفاخانه بودهام. تشخیص کمی برایم غیرمترقبه بود، دومین سرطان زندگیام!!!.... اولین دور کیموتراپی خیلی خیلی سنگین را پشت سر گذاشتم. اما روحیهام نشکسته و افسرده نیستم.
عزیزانم شما را بینهایت دوست میدارم و هر کلمهای که از شما میشنوم برایم به مراتب بهتر از تداویهای مقوی عمل میکند! من هرگز پیوند محکمی که ما را متحد میسازد فراموش نکرده و مدام به شما میاندیشم. به پارچه موسیقیای که آرسن برای ما کمپوز نموده گوش میدهم و خود را بهتر حس میکنم! نمیدانم چگونه از شما بخاطر این همه محبت اظهار امتنان نمایم؟»
کرستینا در آخرین روزهای زندگیاش به خانواده و رفقایش گوشزد نمود:
«برایم گریه و عزاداری ننمایید. به یادم مهمانیای برپا کنید و بخندید و خاطرات خوش مرا به یاد آورید، چرا که همیش در برابر سختیها و مشکلات زندگی لبخند میزدم و بدینترتیب روحیهام را قوی نگه میداشتم.»
متاسفانه در ۱۷ اسد ۱۳۹۹ کریستینا ما را تنها گذاشت و امروز دیگر این دوست مهربان و پایدار را با خود نداریم. ما ضمن ابراز تسلیت به اعضای خانواده کرستینا خود را غمشریک تمام رفقا و همسنگران کرستینا در ایتالیا، کوردستان و افغانستان میدانیم.
خانم کرستینا کتفیستا و خانم سیلی غفار
خانم سیلی غفار، سخنگوی حزب همبستگی درمورد وی میگوید:
«کرستینا که ما از دوستی و محبت زیاد، وی را کرس صدا میکردیم، آنقدر از تیرهبختی و تیرهروزی مردم و بخصوص زنان افغانستان آگاهی پیدا کرده بود که وقتی مسئلهای را تشریح میکرد، ما به شوخی به وی میگفتیم که کرس خودت آنقدر درمورد افغانستان میدانی که نیاز به سفرهای بعدی ما نیست. او از هیچنوع همکاری با مبارزان افغان دریغ نمیکرد و حتا پول و دیگر امکانات شخصیاش را در این راه به مصرف میرساند.»
خانم کرستینا کتفیستا در کنار خانم سیلی غفار در گردهماییای برضد جنگ و پایگاههای امریکایی
خانم بلقیس روشن، نماینده مردم افغانستان در پارلمان، در پیامی بهمناسب مرگ وی مینویسد:
«خوشبختانه، چندین فرصت ملاقات با وی را داشتم و باری هم توسط سازمان “چیزدا“ به ایتالیا دعوت شدم که در کنار زحمات فراوان دیگر، مهماننوازی کرستینا و همرزماناش همیش در خاطرم خواهد ماند. باید یادآور شوم که چند سال قبل، خانم کرستینا با جمعی از چند زن ایتالیایی دیگر سفری به فراه داشته و به قریههای مختلف این ولایت سر زدند. در یکی از روستاها، وقتی زنی با کرستینا ملاقات کرد و درمورد زحمات وی برای مردم افغانستان شنید، دختر نوزادش را کرستینا نام گذاشت. چیزی که برایم شگفتانگیز است که کرستینا و دوستاناش هیچگاهی تحت تاثیر تبلیغات رسانههای غربی قرار نگرفته و به درستی میدانستند که در حضور نیروهای اشغالگر امریکایی و دستنشاندگان داخلیاش، مردم افغانستان هرگز روی خوشبختی و آرامی را نخواهند دید، از همینرو با دید سیاسی پیشرو و انقلابی برای مردم افغانستان کار میکردند و میکنند.»
زندگی این زن جسور نکات فراوانی برای آموختن دارد و والاترین تعهد ما دوستان افغاناش به وی، ادامه راه و پیکارش خواهد بود.