جال «حکومت جاسوسی» امریکا پهن تر می‌شود
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
- نویسنده: دیوید روسین
- منتشر شده در پنج شنبه، 07 جدی 1391
نویسنده: دیوید روسین | مترجم: فرزاد
منبع:
آلترنت، ٢٤ دسامبر ٢٠١٢
دولت امریکا با داشتن ١٦ سازمان جاسوسی، شبکه های وسیع کمپیوتری را چه در داخل و چه در خارج از کشور راه اندازی کرده تا تمامی مکالمات و مکاتبات خصوصی را کنترول نموده بر اعمال مردم نظارت داشته باشد. یازدهم سپتامبر و «جنگ علیه تروریزم» بهانه‌ای برای سیستم حاکمه امریکا و اداره بوش بود که به این جاسوسی جنبه قانونی دهد.
اما درین اواخر «خطر حملات سایبری» دستآویزی برای دولت اوباما شده که قوانین جدیدی را وضع کند و به سازمانهای جاسوسی دست بازتری دهد تا به حریم خصوصی امریکاییان و مجموع جهان مداخله نموده همه داده های الکترونیک شانرا تحت نظر گیرد.
نشریه «آلترنت» به تاریخ ٢٤ دسامبر ٢٠١٢ در مقاله‌ای به قلم دوید روسین تحت عنوان «حکومت جاسوسی چنگالش را محکم تر می‌کند» به گوشه‌هایی از این موج جدید جاسوسی دولت امریکا پرداخته است که به بخش هایی از آن توجه شما را جلب می‌کنم:
دولت اوباما فرمان جدیدی صادر نموده که بر اساس آن به ارتش امریکا اجازه داده شده که با دست بازتری اینترنت و شبکه های کمپیوتری خصوصی را تحت نظارت قرار دهند. تعدادی کمی از امریکاییان در باره این فرمان جدید چیزی می‌دانند و برای اولین بار «واشنگتن پست» به گوشه هایی از آن اشاره نمود.
این قضیه زمانی فاش شد که خبر تجسس ایمیل های خصوصی دو مقام بلندپایه امنیتی کشور، رئیس سی.آی.ای دیوید پتریوس و جنرال جان آلن سرقومندان جنگ افغانستان توسط اف.بی.آی در مطبوعات انتشار یافت.
دردناکتر اما نکته قابل پیشبینی آن بود که ستره محکمه امریکا اعتراض یک سازمان مدافع حریم خصوصی امریکا علیه شنود بدون مجوز مکالمات بوسیله سازمان جاسوسی NSA را رد نمود.
ادارات فدرال امریکا و ستره محکمه و کانگرس تلاش دارند تا قدرت جاسوسی دولت امریکا علیه شهروندانش وسعت یابد. این تلاش ها باعث شده که سه سازمان عمده جاسوسی داخلی هریک اداره امنیت ملی (NSA)، وزارت امنیت داخلی (DHS) و بازوی تحقیقاتی وزارت دفاع به نام اداره پروژه های تحقیق پیشرفته دفاعی (DARPA) به شکل پنجالهای محکم تر حکومت جاسوسی عمل کنند.
این پیشرفت ها نمایانگر به خطر افتیدن هرچه بیشتر تحفظ اطلاعات الکترونیک خصوصی می‌باشد. از آنجاییکه این سازمانهای جاسوسی، هیچ معلوماتی در مورد چگونگی جمعاوری و تبادله اطلاعات به یکدیگر را ارائه نمی‌کنند، بنا مردم عام امریکا نمی‌دانند که با اطلاعات شخصی شان چه می‌گذرد و اینکه نهاد های تجارتی چون گوگل، فیسبوک و غیره تا چه حد اطلاعات شخصی افراد را در اختیار این سازمانهای جاسوسی قرار می‌دهند.
«برای دولت جاسوسی قرن بیست و یکم هر فردی در هرکجایی که باشد مظنون به شمار می‌رود و مورد شنود قرار می‌گیرد»
در ماه اکتوبر امسال، اوباما «دستورعمل پالیسی ریاست جمهوری» یا PPD20 را امضا نموده. این رهنمود ها که در امریکا PPD نامیده می‌شوند از جمله راز های دولتی شمرده می‌شوند و معمولا برنامه هایی را قانونی می‌سازند که قانون اساسی امریکا آنها را ممنوع نموده است. دستورعمل جدید اوباما به ادارات نظامی و جاسوسی امریکا جواز می‌دهد که علیه «دشمنان سایبری» در هر نقطه جهان دست به کار شوند و به ادارات فدرال اجازه داده می‌شود که شبکه های کمپیوتری خصوصی مانند گوگل و فیسبوک را تحت نظر گیرند.
NSA هیچگونه اطلاعاتی را در مورد این دستورعمل به بهانه «در خطر افتیدن امنیت ملی» فاش نمی‌کند. به همین خاطر برای تعداد زیادی از امریکاییان NSA مفهوم «هیچگاه چیزی نگو» (Never Say Anything) را می‌دهد. تلاش های سازمانهای مدافع آزادی های مدنی که بر اساس قانون آزادی اطلاعات خواستار بی‌پرده شدن این فرمان جدید اوباما بودند، به جایی نرسید.
مطبوعات امریکا به یک مرکز بزرگ بانک داده های الکترونیک NSA اشاره می‌کنند که در حال ساخت است. این مرکز عظیم جدید که در ساحه ٢٤٠ هکتار زمین در یوتا ساخته می‌شود دارای سیستم های پیشرفته کمپیوتری می‌باشد. بودجه این مرکز جدید حدود دو میلیارد دالر تخمین زده می‌شود اما ارقام واقعی آن «اشد محرم» قرار داده شده است.
یک فاش کننده جدید NSA به نام ویلیام بینی که ٣٢ سال با این اداره کار نموده است و در اعتراض به ناکامی NSA در جلوگیری از حادثه یازدهم سپتامبر استعفا داد، هشدار می‌دهد: «فقط یک هفته بعد از یازدهم سپتامبر بود که این اداره تصمیم گرفت جاسوسی در مورد هر شهروند امریکا را آغاز نماید.» او تاکید می‌کند که این مرکز جدید قادر خواهد بود که همه چیز را زیر نظر گیرد و تمامی ارتباطات جهان را شنود کند.
بعد از یازدهم سپتامبر کانگرس امریکا قوانینی را وضع کرد که به NSA دست باز می‌داد که بدون هیچ مجوزی در مورد هر شهروند امریکا دست به جاسوسی زند. حال به نظر می‌رسد که رهنمود جدید اوباما، یک مرحله پیشرفته تر تجسس را به NSA و CIA می‌دهد که حتی در خارج از مرزهای امریکا دست به حملات اینترنتی علیه افراد، سازمانها و دولتها زنند. یک نمونه اینگونه حملات تلاش مشترک امریکا و اسرائیل در سال ٢٠١٠ بود که با حمله ویروسی به نام ستاکس‌نت برای غیرفعال ساختن مراکز اتمی ایران کوشش داشتند.
برای دولت جاسوسی قرن بیست و یکم هر فردی در هرکجایی که باشد مظنون به شمار می‌رود و مورد شنود قرار می‌گیرد، این فرد می‌تواند یک جنرال ارتش در حال ارسال ایمیل باشد یا یک شهروند عادی در حال گفتگو با تلفن موبایل، هرکسی تحت نظر است.
تمامی عملیات های ادارات فدرال که کار جاسوسی را انجام می‌دهند محرمانه اند و ملزم به هیچگونه پاسخگویی و شفافیت نیستند. در دنیای مرموز واشنگتن، هوشیار های دروغین، جنرال هایی که جنگها را می‌بازند ترفیع داده می‌شوند و احمق هایی که نتوانستند جلو حادثه یازدهم سپتامبر را بگیرند «مدال آزادی» دریافت می‌کنند.
کوچکترین آله جاسوسی امریکا که بصورت یک حشره پرنده ساخته شده و مجهز با کمره فلمبرداری می‌باشد.
با اینحال، کارکرد واقعی حکومت جاسوسی بعضا از زیر ابر سانسور دولتی رسانه ها فاش می‌شود. از چشم انداز «امنیتی»، به نظر می‌رسد که امریکا در وضعیت بدی قرار دارد، ملتی است که بوسیله بی‌کفایت های جنون زده که فقط به خود توجه دارند رهبری می‌شود.
تحقیقات سنای امریکا نشان می‌دهد که اداره های جاسوسی و نگهداری اطلاعات خود دچار مشکلات زیادی هستند. از جمله DHS که مراکز وسیع داده های کمپیوتری را اداره می‌کند تا اطلاعات تمامی سازمانهای جاسوسی را ادغام نماید. اما گزارش تحقیقات یک کمیته سنا نشان می‌دهد که تمامی ٧٢ مرکز ادغام معلومات که با مصرف یکهزار و چهارصد میلیون دالر راه اندازی شده اند درهم برهم اند و معلومات «بی‌فایده» را بیرون می‌دهند درحالیکه میزان بیکران اطلاعات در مورد امریکاییان بیگناه را جمعاوری کرده اند.
سناتور تام کوبرن که این تحقیقات را انجام می‌دارد هشدار داد:
«دردآور است که این مراکز ادغام داده ها که دیزائن شده بودند تا بعد از یازدهم سپتامبر در اشتراک گذاری اطلاعات کمک کنند، خود به بخشی از مشکل مبدل شده اند. به جای تحکیم تلاشهای ضد تروریستی ما، اینان معمولا پول را به هدر دادند و بر آزادی های مدنی امریکاییان پا گذاشتند.»
در ضمن این اداره های جاسوسی به کارمندان خود اعتماد نداشته به برنامه های کمپیوتری‌ای نیاز دارند تا آنان را به خاطر جلوگیری از تهدید های داخلی بطور مداوم تحت بازرسی قرار داده تمامی فعالیت های شان را ثبت نمایند.
امریکا و جهان بعد از یازدهم سپتامبر تغییر کرده اند و زمان آنست که در باره منبع اصلی تهدید ها تغییر عقیده دهیم. امریکاییان برای برپا نگهداشتن این حکومت جاسوسی قیمت فزاینده تری چه از نظر پولی و چه از دست دادن حریم خصوصی شان پرداخت می‌کنند. تعداد روبه ازدیاد ادارات فدرال مستقلا، یکجا و همگام کار می‌کنند تا جال حکومت جاسوسی قرن بیست و یکم را فشرده تر سازند.
