سیلی غفار و فعالان مدنی
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
- نویسنده: نجیب‌الله نجیب
- منتشر شده در پنج شنبه، 20 عقرب 1395
نشان مجله‌ی مینه
با امتنان فراوان از آقای عزت الله ځواب، مدیر مسوول مجله «مینه» و نجیب‌الله نجیب که با جملات فصیح در مورد مبارزه سیلی غفار، سخنگوی حزب همبستگی، نوشته‌اند. قابل ذکر است که آقای ځواب چند سال پیش توسط اعضای حزب منفور اسلامی اختطاف و مورد شکنجه و لت و کوب قرار گرفته است، ولی پس از رهایی یک گام هم از مبارزه عقب‌نشینی نکرده و نترس به راهش ادامه می‌دهد. باید از انسان‌های نجیب این سرزمین درس انسانیت را آموخت. اینک ترجمه مطلب ایشان خدمت خوانندگان سایت همبستگی به نشر می‌رسد.
سیلی غفار و فعالان مدنی
نویسنده: نجیب‌الله نجیب
منبع: مجله «مینه»، شماره هفتادم، اکتوبر ۲۰۱۶
سیلی غفار آن زن مبارز راستینی است که با تمام توان علیه تیکه‌داران مافیایی، جهادی و قاتلان صحبت می‌کند. امروز، یک عده افرادی که خود را فعال مدنی و روشنفکر می‌نامند، وی را دشنام داده‌اند. کسی او را فاحشه گفته، کسی مزدور ایران خطابش کرده، کسی برایش... به خدا شرم است...
نکته اصلی این است که سیلی غفار نه تنها علیه گلبدین و باندش صدا بلند نموده، بلکه نامبرده در همین کابل بر ضد مسعود، ربانی، فهیم، عبدالله و قانونی... نیز تظاهرات به راه انداخته که هیچ‌کس جرات چنین کاری را ندارد و نه می‌تواند چنین کاری را انجام دهد.
او، بزرگترین حامی امان‌الله خان (رح) و دوره امانی است. بر ضد دفن دوباره حبیب‌الله خان کلکانی سخت مبارزه نمود، چنان مبارزه‌ای که هیچ‌کسی توان انجامش را ندارد.
اینجا شمشتو نیست که مردم به گلبدین سجده کنند. از این نکته، هیچ فردی نمی‌تواند طفره رود که گلبدین در پاکستان و افغانستان قاتل قشر روشنفکر بود، هزاران انسان روشنفکر و طرفدار دموکراسی و وطندوست را به قتل رسانده است.
آوای یک انسان را خاموش نسازید.
ببینید! قریب‌الرحمن سعید که در ناروی زندگی راحت دارد، تا حدی طرز زندگی انسانی را آموخته و پوزش خواست، ولی اعضای دیگر حزب این جرات اخلاقی را دوباره تکذیب نمودند. حزبی‌ها (حزب اسلامی) و دیگر باندهای جهادی مافیایی آن قدر جرات اخلاقی ندارند تا معذرت‌خواهی کنند.
سیلی غفار مخالف صلح نیست. او به‌طور آشکارا بیان می‌دارد که باندهای جنایتکار مذکور یکبار دیگر گرد هم آمده و ملت را به فغان می‌آورند و این پیش‌بینی درست است. صلح نیاز ماست و باید تامین گردد، ولی نه به قیمت آغاز دوباره‌ی کشتار.
امیدوارم، لحن حقیقت‌گویی را از ایشان بیآموزیم. فعالان مدنی بایست از سیلی غفار و تمامی آنانی که جرات مبارزه علیه باندهای آدمکش را دارند، حمایت نمایند.
به یاد داشته باشید، گلبدین و گروهش و باندهای دیگر از بدو تاسیس شان با قتل‌های مرموز عادت داشته‌اند. صلح باید تامین شود ولی درمورد گلبدین، مسعود، ربانی، سیاف و امثالهم عدالت انتقالی نیز عملی گردد. باید تلاش ورزیم تا انسانیت را از چنگال اینان نجات دهیم.
مجله «مینه»، شماره هفتادم، اکتوبر ۲۰۱۶
