مواد مخدر افغانستان، فاجعه‌بارتر از تروریزم

مزارع خشخاش در افغانستان

براساس آخرین آمار «دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل» (UNODC) که در گزارش سالانه شان در دسمبر ٢٠١٣ به نشر رسیده، افغانستان در تولید کوکنار هنوزهم مقام اول را در جهان داراست. گراف افزایش تولید موادمخدر از سال‌های ٢٠٠٣ تا ٢٠١٣ بی‌سابقه و فاجعه‌بار بوده است. در ٢٠١٣ زمین‌های تحت کشت کوکنار الی ٢٠٩٠٠٠ هکتار بالا رفت که رکورد تازه‌ای را به ثبت رسانید، درحال‌که در سال ٢٠٠١ فقط ٨٠٠٠ هکتار زمین تحت کشت کوکنار قرار داشت.

در مجموع حاصلات کوکنار در افغانستان ٥٥٠٠ متریک تن گزارش داده شده است و همچنان براساس همین گزارش تعداد ولایات عاری از کشت کوکنار ١٥ ولایت اعلان گردید درحالی‌که قبلا ٢٢ ولایت بود.

برعلاوه آن، در این گزارش تخمین شده است که در ٢٠١٠ یک میلیون نفر معتاد اعلان گردیده که اکثریت شان را جوانان، زنان و کودکان معصوم کشور ما می‌سازند. اگر این مطالعات در ٢٠١٣ صورت می‌گرفت، بدون شک تعداد معتادان در کشور با درنظرداشت آمار و ارقام کشت، حاصلات کوکنار، سطح پایین تداوی و فساد مقامات دولتی شاید به ۱.۵ تا ۲ میلیون نفر می‌رسید.

گراف کشت سالانه خشخاش
تناسب تولید مواد مخدر و مساحت مزارع از ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۳ افزایش چشمگیری را نشان می‌دهد. (گراف از: «دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل»)

این گزارش نشان می‌دهد که حضور دوازده ساله نیروهای خارجی، افغانستان را با فاجعه‌ای هولناک‌تر از تروریزم و القاعده مواجه ساخته است. فاجعه‌ای که نه تنها افغانستان را مرکز مافیای جهان ساخته بلکه مردم و بخصوص جوانان ما را گرفتار مرگ تدریجی نموده است. اگر مواد مخدر را ضریب «دستاوردهای» یک دهه‌ای که مقامات و اشغالگران از آن حرف می‌زنند در نظر گیریم، افغانستان وضع به مراتب بدتر از سال ٢٠٠١ دارد چیزی که آینده کشور ما را نیز تیره و تار ساخته است.

عوامل افزایش کشت و قاچاق مواد مخدر در کشور، کسانی اند که در راس دولت قرار دارند و در تجارت کثیف و خاینانه مواد مخدر سهیم اند. اکثر مقامات دزد از برکت قاچاق مواد مخدر صاحب سرمایه‌های هنگفتی شده‌اند. حتا یکبار «نیویارک تایمز» (۵ اکتبر ۲۰۰۸) برادر حامد کرزی، احمدولی کرزی را افشا نمود که قاچاقبر مشهوری است. در اکثر ولایات والیان، قومندانان، ولسوالان وغیره ارکان دولتی از جمله قاچاقبران معروف مواد مخدر اند. با آن که دولت کرزی هر روز گلویش را پاره کرده، داد و فریاد می‌کند که «ما اگر کوکنار را گم نکنیم کوکنار ما را گم خواهد کرد» اما این حرف‌ها برای گول‌زدن مردم است و بس. دلیل چشم‌پوشی مقامات از این فاجعه در کشور ما، این است که کوکنار زندگی صاحبان قدرت را نه بلکه زندگی مردم معصوم و درددیده ما را هر روز تباه می‌کند. دیدن کالبد‌های معتادان در زیر پل‌های کابل، اطراف روضه مزار، اطراف منارهای تاریخی هرات وغیره، همه سخن از وحشتی می‌‌زنند که امروز افغانستان با آن دچار است اما کمتر به آن پرداخته می‌شود.

دهقان در مزرعه خشخاس در فراه
دهقانی در ولسوالی گلستان فراه زیر نظر سربازان امریکایی حاصلات تریاکش را جمعاوری می‌کند. (عکس از خبرگزاری «رویترز»)

رشد مواد مخدر و تبدیل افغانستان به مرکز هیرویین جهان، از برنامه‌های امریکا و دولت‌های متحدش بود که از این درک سود‌های صدها میلیارد دالری به دست می‌آورند. از دهه هشتاد بدینسو، آنان در این زمینه تلاش کردند تا فرجام به اهداف شان رسیدند، چون در سطح جهان بعد از اسلحه و نفت، مواد مخدر سودآورترین تجارت است.

میشل شوسودوفسکی، پروفیسور کانادایی، که تحقیقات گستر‌ده‌ای را درمورد افغانستان و «جنگ علیه تروریزم» انجام داده، در ۲۰۱۲ در مقاله‌ای تحت عنوان «جنگ امریکا علیه تروریزم» برای نشریه «گلوبل ریسرچ» می‌نویسد:

«از حمله ٢٠٠١ بدینسو تولید مواد مخدر در افغانستان ٣٥ چند افزایش یافته است. در ٢٠٠٩ تولید تریاک به ٦٩٠٠ تن رسید در مقایسه به کمتر از ٢٠٠ تن که در ٢٠٠١ تولید می‌شد. در این زمینه عاید چندمیلیاردی از تولید مواد مخدر افغانستان در بیرون کشور به دست می‌آید تا در داخل کشور. بنابر گزارش ملل متحد به طور سالانه در مقایسه به عاید به‌‌دست‌آمده از فروش جهانی مواد مخدر افغانستان که افزون بر ٢٠٠ میلیارد دالر است، ٢ تا ٣ میلیارد آن به اقتصاد داخلی برمی‌گردد.»

و در قسمت دیگر این مقاله علاوه می‌کند:

«تجارت مواد مخدر در آغاز جنگ افغان-شوروی با حمایت سی.آی.ای. شروع و تبدیل به تجارت پرمنفعت چندمیلیاردی شد. این سنگ بنیاد جنگ سری امریکا در دهه ١٩٨٠ بود.»

دولت مافیایی کرزی عوام‌فریبی نموده ظاهرا به دهقانان فقیر می‌گوید که دست از کشت و تولید مواد مخدر بردارند و برای پاشیدن خاک‌ به چشم مردم، وزارتی را به نام «مبارزه با مواد مخدر» راه‌اندازی کرد، اما در عمل هیچ کار جدی در زمینه صورت نگرفته و نخواهد گرفت. امریکا و متحدانش نیز دریافته‌اند که ملت تریاکی و چرسی را به آسانی می‌توان به دام انداخت و بر آنان حکومت نمود. امروز امریکا عین سیاستی را در کشور ما پیاده می‌کند که استعمار انگلیس در چین پیاده کرد و آن کشور را مسموم ساخته بود، چیزی که باعث برافروزی «جنگ تریاک» گردید.

اخیرا سایت «استخبارات عامه» تصویرهای را به نشر رسانید که نشان می‌دهد در ۱ می ۲۰۱۲ عساکر امریکایی یکجا با عساکر افغان که توسط امریکایی‌ها آموزش دیده‌اند، از مزارع خشخاش در ولسوالی سنگین هلمند محافظت می‌کنند.

مطابق گزارش «رادیو آزادی» (٤ دلو ١٣٩٢):‌ «امریکا طی ١٣ سال حضورش در افغانستان، بیش از هفت میلیارد دالر را صرف مبارزه علیه موادمخدر نموده است.» اما واقعیت این است که این مبلغ هنگفت صرف محو کشت کوکنار نه، بلکه توسط دولت فاسد کرزی و هیرویین‌سالاران حیف و میل گردیده است ورنه امروز با این رقم درشت کشور کاملا رنگ دیگری به خود می‌داشت.

تا وقتی افغانستان از سلطه بیگانگان و نوکرانش رهایی نیابد، زهر موادمخدر از این کشور دور نخواهد شد و هر سال رشد یافته جوانان و دلبندان بیشتر ما را در کامش فرو خواهد برد و بسی بیشتر از تروریست‌های طالبی، تنظیمی، القاعده وغیره، مردم ما را قتل‌عام خواهد کرد زیرا این مواد مخدر است که تروریزم و فساد و جنایت می‌زاید.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 195 نفر