گل‌آرام، زنی از دایکندی که پوزه طالبان خون‌آشام را به خاک مالید!
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: ع. رضایی
- منتشر شده در جمعه، 06 سرطان 1399
به تاریخ ۲ سرطان ۱۳۹۹، ساعت ده‌ونیم شب، طالبان با سلاح‌های سبک و سنگین بر پوسته نیروهای خیزش مردمی در قریه سرتگاب ولسوالی پاتوی دایکندی حمله‌ور می‌شوند. اما مردم این قریه باوجود سراسیمگی در آن نیمه شب، خاموشی اختیار نکرده و در کنار جنگجویان روستای شان می‌ایستند و در برابر طالبان قرون‌وسطایی تسلیم نمی‌شوند.
در این میان، گل‌آرام زنی است که تفنگ به شانه کرده و در کنار مردان قریه به جنگ طالبان می‌رود. این زن نترس در موقعیت مرتفعی سنگر گرفته و به‌سوی دشمن شلیک می‌کند. هرچند، انداخت‌های فراوانی به‌سمت خانم گل‌آرام می‌شود ولی وی نجات می‌یابد تا این‌که طالبان با استفاده از سلاح‌های دوربین‌دار و لایزری وی را مورد هدف قرار می‌دهند و گلوله به شانه‌ی وی اصابت می‌کند. گل‌آرام زخم برداشته است، مگر به مقاومت ادامه می‌دهد و سرانجام طالبان شکست خورده مجبور به عقب‌نشینی می‌شوند.
مقاومت زنان و مردان قریه‌ی سرتگاب باعث شکست طالبان وحشی گردیده و در نتیجه کودک ۱۰ ساله‌ای روستای نامبرده جان باخته و دو تن دیگر به‌شمول خانم گل‌آرام زخم برمی‌دارند، اما از جانب مخالف یک فرمانده طالب کشته و پنج جنگجوی شان زخمی می‌شوند. سپس خانم گل‌آرام جهت تداوی به یکی از شفاخانه‌های ولایت دایکندی انتقال داده می‌شود.
در ۵ سرطان ۱۳۹۹، خانم س.ح. به نمایندگی از حزب همبستگی با دسته گلی به دیدار خانم گل‌آرام رفته و ضمن تقدیر از شجاعت و ایستادگی باشندگان روستای سرتگاب و به‌ویژه این زن بی‌باک، حمایت حزب را از وی اعلام نمود.
بلی، نمونه خانم گل‌آرام، صحت آن گفته‌ی مینای شهید را به یاد مان می‌آورد که بیان داشته بود:
«زنان وطن ما همچون شیران خفته‌ای اند که اگر بیدار شوند و به حرکت درآیند نقش عظیمی در هرگونه انقلاب سیاسی و اجتماعی کشور ما ایفا خواهند کرد.»
بگذار تا خلیلزاد شیاد یکجا با حاکمان دست‌نشانده کشور به پابوسی طالبان خون‌آشام بشتابند ولی در این سرزمین گل‌آرام‌های بی‌شماری خفته‌اند و اگر بیدار شوند هیچ نیروی بنیادگرا و ارتجاعی را مجال نفس‌کشیدن نخواهند داد.
