Strijd tegen het fundamentalisme en bezetting is de eerste stap op de weg naar de emancipatie van de Afghaanse vrouwen

Strijd tegen het fundamentalisme en bezetting is de eerste stap op de weg naar de emancipatie van de Afghaanse vrouwen

Dit jaar herdenken we Internationale Vrouwendag op een moment dat wij, helaas, elke dag getuige zijn van de moord, verkrachting, verminking en misbruik van vrouwen in ons land. Tegelijkertijd zijn we getuige van het feit dat de moordenaars van Farkhunda, Rukhshana en talloze andere vergelijkbare vrouwen, ongestraft blijven. Dergelijke misdadigers gaan door met intimideren, mishandelen, bedreigen en aanranden van vrouwen. Ze genieten desondanks van bescherming door super-criminelen, zowel in de regering als daarbuiten.

Gedurende de afgelopen vier decennia, dat ons land in een oorlog verwikkeld is, hebben de meest ondemocratische en vrouwvijandelijke krachten; van de Khalqis en Parchamis tot islamitische fundamentalisten, beestachtige Taliban en Amerikaanse marionetten regeringen, op ons geregeerd. De vrouwen van ons land hebben het ergste en donkerste dagen van hun leven meegemaakt. Geweld en misdaad hebben het hoogtepunt bereikt, met name in de afgelopen vijftien jaar, onder het bewind van de zogenaamde 'democratische' regeringen. Recente rapporten over de vernedering van vrouwen en meisjes door hun te onderwerpen aan gedwongen test voor maagdelijkheid, zijn een andere klap in het gezicht van de vrouwvijandelijke regering van Ghani - Abdullah en hun buitenlandse rekwisieten.

De fundamentalistische en reactionaire krachten en overheden in elke maatschappij zien hun ondergang in bewustwording van vrouwen. Daarom is een opvallende kenmerk van dergelijke regimes en religieuze fascisten, onderdrukken van vrouwen en hun emancipatiebewegingen, teneinde deze helft van de samenleving binnen de grenzen van het huis op te sluiten. Een van de eerste acties van de islamitische fundamentalistische partijen in ons land, kort na de aanval op Kabul en machtsovername door deze partijen begin jaren 1990, was het offensief officieel beleid tegen vrouwen en wegnemen van hun rechten en vrijheden. Ook vandaag de dag worden Afghaanse vrouwen door potentaten en krijgsheren, synchroon met hun gelijk-denkende Taliban broers, onderworpen aan hun gewelddadige en vernederende daden.

8 maart is een herinnering aan de epische strijd van de legendarische en ontembare vrouwen die onbevreesd streden voor gelijke rechten en hun leven opofferden in deze strijd. Geschiedenis is getuige van het feit dat in geen enkel land, vrouwen geholpen zijn in het bereiken van hun rechten, door de bommen, kanonnen en geweren van buitenlandse bezetters.

Er is geen twijfel dat in de loop van de afgelopen veertig jaar de vrouwen van ons land het meeste hebben opgeofferd en leden onder het ergste onderdrukking, maar aan de andere kant, de geschiedenis van ons land is vol van de heldhaftige en dappere vrouwen wiens werken en heldendichten een voorbeeld en een bron van inspiratie voor ons allemaal moeten zijn. Het bereiken van de verlossing van huidige geweld en barbarisme eist van ons de heldhaftige onverschrokkenheid van ontembare vrouwen zoals Malalai van Maiwand, Naheed, Wajiha, Mina en anderen. Verheven stem van vrouwen voor hun rechten kan en moet veranderen in een vrouwen-emancipatiebeweging. We zagen afgelopen jaar hoe het bloed van onschuldige Farkhunda en Tabasum onze volk verenigde en bracht duizenden vrouwen e mannen op een ongekende manier de straat op, waardoor de corrupte Ghani-Abdullah regime geschokte. Het is onze plicht om deze golf van eenheid voor gerechtigheid te handhaven en voortzetten.

De strijd van de krijgervrouwen van Kobani in Syrië, die zich in min of meer dezelfde situatie bevinden als de Afghaanse vrouwen, kan voor ons als een voorbeeld dienen. Zolang Afghaanse vrouwen niet zelfbewust opstaan om zich te emanciperen, kan geen enkele kracht op de aarde hen bevrijden van de ketens en boeien van fundamentalisme en afgeleefde feodale en patriarchale verhoudingen.

De Solidariteit Partij van Afghanistan (SPA), met zijn onwankelbaar geloof in de latente macht van de Afghaanse vrouwen, reikt de hand in vriendschap naar alle progressieve krachten en alle echte voorstanders van gelijke rechten voor vrouwen, en streeft naar solidariteit onder deze krachten. In de huidige rampzalige toestand van het land, berust de grote historische plicht van het geven van prioriteit in hun werk en strijd, aan bewustwording en mobilisatie van vrouwen, op de schouders van progressieve krachten en individuen. Want, zonder actieve deelname van vrouwen, leidt geen strijd tot overwining.

Solidariteit Partij van Afghanistan


Kabul, 8 maart 2016

We hebben 98 gasten en geen leden online